چگونه معامله فضولی را اثبات کنم؟
با سلام و ارادت
پدربزرگ من طی یک مبایعهنامهای آمده تمام اموال منقول و غیرمنقول خودش را به عموی من میفروشد. حالا اینکه این صوری بوده یا نه بماند چون بعد فوت پدر من میان بین خودشان معادل سهم حقوقی وراثی به صورت مبایعهنامه میفروشند به برادر و خواهرها. بگذریم...
بعد در متن مبایعهنامه حدود اربعه هم مشخص نیست، صرفا ذکر شده زمین شالی به متراژ فلان و خانه و محوطه معین با تمام متعلقات و امتیازات. مبلغ آن هم تمام و کمال نقدا دریافت گردید، ۲۷ میلیون نقد در سال ۸۹.
و تمام وراث هم مبایعهنامه را امضا و اثر انگشت زدهاند در قسمت شهود. پدر من هم امضا زده و پدرم هم از پدر خودش سالها قبل زمین و شالیای که در کنار همین زمینهاست را دریافت میکند بهصورت هبه و چندین سال در تصرفش بوده تا که فوت میکنند بعد.
حالا عموی ما طبق همان مبایعهنامه زمینهای پدر من را هم تصرف کرده و فروخته و بین خودشان هم تقسیم کرده باقی را (به خواهر و برادرهای دیگر فروخت و پدر من چون زودتر از پدرش فوت کرد از ارث قانونا محروم شدیم) همانهم که مال پدرم بوده را هم تصاحب کرد با آن مبایعهنامه که از پدر خودش داشته.
من میخواهم قانونا بروم دنبالش جهت اثبات مالکیت و....
به فرض اگر اینها آن مبایعه را آوردند وسط و ادعای فضولی بودن کردند، چه استدلالهایی برای ردش میشود شکل داد؟ در صورتی که اینجا موضوع مورد معامله اموال شخص خود پدربزرگم بوده به پسر خودش و پدر من هم همانند سایر وراث بهعنوان شاهد فروش اموال پدر خودش به برادر خودش بوده.
ماده ۲۵۶ قانون مدنی: هرگاه کسی مال خود و مال غیر را به یک عقدی منتقل کند یا انتقال مالی را برای خود و دیگری قبول کند معامله نسبت به خود او نافذ و نسبت به غیر فضولی است. اینجا گفته شده اما خب آن متن مبایعه کلی نوشته شده و بین مال خود شخص و دیگری تفکیکی قائل نشده و حدود اربعه نه مالک مشخصه نه ملک دیگری. صرف استناد به امضا و انگشت پدر من تصرف کردن.
ممنونم از پاسخگویی شما.
