چگونه در مقابل دعوای فضولی دفاع کنم؟

بدون بررسی کامل مدارک امکان راهنمایی وجود ندارد.

با سلام
مدارک و مستندات باید بررسی شوند

با سلام
مستندات و دادنامه صادره بایستی بررسی شود تا بتوان اظهارنظر نمود.

با سلام و احترام

پرونده‌ای که مطرح کرده‌اید، پیچیدگی‌های حقوقی متعددی دارد و نیازمند تحلیل دقیق از منظر قوانین مدنی، آیین دادرسی مدنی، و رویه قضایی است. در ادامه، به عنوان وکیل مدافع شخص (الف) (خریدار نهایی)، دفاعیه‌ای جامع و حرفه‌ای ارائه می‌دهم که می‌تواند در مرحله تجدیدنظر یا دفاع در برابر دعوای مطرح‌شده مورد استفاده قرار گیرد. همچنین، نکات و استدلال‌های حقوقی را به صورت مرحله‌به‌مرحمه توضیح می‌دهم تا بتوانید بهترین استراتژی دفاعی را انتخاب کنید.
الف) تحلیل موضوع و وضعیت حقوقی پرونده

بر اساس توضیحات شما، موضوع پرونده به شرح زیر است:

شخص (ب) و (ج) در اردیبهشت ۱۴۰۲ شریک در ساخت یک واحد مسکونی بوده‌اند (احتمالا بر اساس قرارداد شراکت عادی).
شخص (ج) بدون اجازه شریک خود (ب)، سهم خود (سه دانگ) را به شخص (د) منتقل کرده است (بیع فضولی).
شخص (د) نیز سهم مذکور را به شخص (الف) (موکل شما) منتقل کرده است.
شخص (ب) علیه شخص (الف) دعوایی با خواسته‌های زیر مطرح کرده است:
اثبات شراکت در سه دانگ از واحد مسکونی.
خلع ید شخص (الف) از واحد مسکونی.
اثبات مالکیت سه دانگ از شش دانگ واحد مسکونی.
مطالبه خسارت دادرسی.
تمامی اسناد (شراکت‌نامه، قراردادهای انتقال) به صورت عادی و دست‌نویس هستند و هنوز پایان کار و سند تفکیکی صادر نشده است.
دادگاه بدوی رای به اثبات شراکت شخص (ب) در سه دانگ واحد مسکونی داده است.
شخص (الف) ادعا می‌کند که بدون اطلاع از وضعیت شراکت و بیع فضولی، اقدام به خرید کرده است (خریدار با حسن نیت).

ب) استراتژی دفاعی

برای دفاع از شخص (الف)، باید بر دو محور اصلی تمرکز کنیم:

دفاع ماهوی: اثبات اینکه شخص (الف) خریدار با حسن نیت بوده و معامله او معتبر است.
دفاع شکلی: ایرادات شکلی به دعوای شخص (ب) و نقد رای دادگاه بدوی.

در ادامه، دفاعیه را به صورت تفصیلی ارائه می‌دهم:
ج) دفاعیه حقوقی
۱. دفاع ماهوی
الف) اثبات حسن نیت شخص (الف) به عنوان خریدار

استدلال حقوقی: طبق قانون مدنی، بیع صحیح آثار متعددی دارد، از جمله انتقال مالکیت مبیع به خریدار. در مورد بیع فضولی اگر مالک اصلی (شخص ب) معامله فضولی را تنفیذ نکند، معامله باطل است، اما این بطلان تنها نسبت به مالک اصلی (ب) قابل استناد است و نمی‌تواند حقوق اشخاص ثالث با حسن نیت را تضییع کند.
حسن نیت شخص (الف): شخص (الف) به عنوان خریدار نهایی، بدون اطلاع از وجود شراکت یا بیع فضولی، اقدام به خرید کرده است. حسن نیت خریدار در معاملات عادی (غیررسمی) زمانی محقق می‌شود که خریدار به اسناد و مدارک ظاهری معامله اعتماد کرده و هیچ اطلاعی از عیب یا نقص معامله نداشته باشد.
مدارک: شخص (الف) می‌تواند قرارداد عادی انتقال از شخص (د) به خود را ارائه دهد که نشان‌دهنده اعتماد او به صحت معامله است.
عدم وجود سند رسمی: با توجه به اینکه واحد مسکونی هنوز پایان کار و سند تفکیکی ندارد، معاملات به صورت عادی انجام شده و شخص (الف) نمی‌توانسته به اسناد رسمی دسترسی داشته باشد. لذا، اعتماد او به قرارداد عادی، منطقی و متعارف بوده است.
نتیجه: شخص (الف) به عنوان خریدار با حسن نیت، مشمول حمایت قانونی است و نمی‌توان به صرف ادعای شراکت شخص (ب)، حقوق مالکانه او را نادیده گرفت.

ب) عدم قابلیت استناد اسناد عادی شراکت به شخص (الف)

استدلال حقوقی: طبق قانون ثبت اسناد و املاک، اسناد عادی (مانند شراکت‌نامه بین ب و ج) تنها بین طرفین قرارداد و قائم‌مقام قانونی آنها قابل استناد است و نمی‌توان آن را به شخص ثالث (الف) که در قرارداد دخالتی نداشته، تسری داد.
کاربرد در پرونده: شراکت‌نامه عادی بین شخص (ب) و (ج) برای شخص (الف) که خریدار با حسن نیت است، قابل استناد نیست. شخص (الف) هیچ اطلاعی از وجود این شراکت‌نامه نداشته و نمی‌توان او را مسئول نقض تعهدات شخص (ج) یا (د) دانست.
نتیجه: دعوای شخص (ب) باید علیه شخص (ج) (شریک فضول) یا شخص (د) (منتقل‌الیه اولیه) مطرح شود، نه علیه شخص (الف) که خریدار نهایی و با حسن نیت است.

ج) عدم وجود مالکیت رسمی و تاثیر آن بر دعوای خلع ید

استدلال حقوقی: دعوای خلع ید زمانی قابل طرح است که مدعی (شخص ب) مالکیت رسمی یا محرز بر ملک داشته باشد. در این پرونده، با توجه به اینکه واحد مسکونی هنوز پایان کار و سند تفکیکی ندارد، شخص (ب) نمی‌تواند ادعای مالکیت رسمی داشته باشد.
اسناد عادی: شراکت‌نامه عادی بین (ب) و (ج) نمی‌تواند مبنای دعوای خلع ید قرار گیرد، زیرا دعوای خلع ید نیازمند اثبات مالکیت قطعی و محرز است.
نتیجه: دعوای خلع ید شخص (ب) علیه شخص (الف) به دلیل فقدان مالکیت رسمی یا محرز، قابل پذیرش نیست.

د) مطالبه خسارت دادرسی

استدلال حقوقی: مطالبه خسارت دادرسی (ماده ۵۱۵ قانون آیین دادرسی مدنی) زمانی قابل پذیرش است که مدعی (ب) در دعوای اصلی موفق شود. با توجه به اینکه دعوای شخص (ب) علیه شخص (الف) به دلایل فوق قابل پذیرش نیست، مطالبه خسارت دادرسی نیز منتفی است.

۲. دفاع شکلی
الف) ایراد به سمت دعوای شخص (ب)

استدلال حقوقی: شخص (ب) دعوای خود را علیه شخص (الف) مطرح کرده است، در حالی که شخص (الف) هیچ رابطه حقوقی مستقیم با شخص (ب) ندارد. دعوای اصلی شخص (ب) باید علیه شخص (ج) (شریک فضول) یا شخص (د) (منتقل‌الیه اولیه) مطرح شود، زیرا این اشخاص هستند که مرتکب بیع فضولی یا نقض تعهدات شراکت شده‌اند.
نتیجه: دعوای شخص (ب) علیه شخص (الف) به دلیل عدم توجه دعوا به طرف صحیح، قابل رد است.

ب) ایراد به اعتبار اسناد عادی در دعوای اثبات مالکیت

استدلال حقوقی: دعوای اثبات مالکیت نسبت به اموال غیرمنقول (مانند واحد مسکونی) نیازمند ارائه سند رسمی است (ماده ۲۲ قانون ثبت). شراکت‌نامه عادی بین (ب) و (ج) نمی‌تواند مبنای اثبات مالکیت در محاکم قرار گیرد، به‌ویژه در برابر شخص ثالث (الف).
نتیجه: دعوای اثبات مالکیت شخص (ب) به دلیل فقدان سند رسمی، قابل پذیرش نیست.

ج) نقد رای دادگاه بدوی

استدلال حقوقی: رای دادگاه بدوی که شراکت شخص (ب) در سه دانگ واحد مسکونی را اثبات کرده، به دلایل زیر مخدوش است:
عدم توجه به حسن نیت شخص (الف): دادگاه بدوی به وضعیت شخص (الف) به عنوان خریدار با حسن نیت توجه نکرده و حقوق او را نادیده گرفته است.
استناد به اسناد عادی: دادگاه بدوی به اسناد عادی (شراکت‌نامه) استناد کرده، در حالی که این اسناد در برابر شخص ثالث (الف) قابل استناد نیست.
عدم رعایت قواعد دعوای خلع ید: دادگاه بدوی بدون احراز مالکیت رسمی یا محرز شخص (ب)، دعوای خلع ید را پذیرفته که این امر برخلاف ماده ۳۰۸ قانون مدنی است.
نتیجه: رای دادگاه بدوی به دلیل نقص در استدلال و عدم رعایت قواعد قانونی، قابل نقض در مرحله تجدیدنظر است.

د) خواسته‌های دفاعی شخص (الف)

با توجه به استدلال‌های فوق، شخص (الف) می‌تواند خواسته‌های زیر را در دفاعیه خود مطرح کند:

رد دعوای شخص (ب): به دلیل عدم توجه دعوا به طرف صحیح، فقدان مالکیت رسمی، و حسن نیت شخص (الف) به عنوان خریدار.
نقض رای دادگاه بدوی: در صورت اعتراض به رای بدوی، درخواست نقض رای و صدور حکم به رد دعوای شخص (ب).
مطالبه خسارت دادرسی: در صورتی که دعوای شخص (ب) واهی تشخیص داده شود، شخص (الف) می‌تواند مطالبه خسارت دادرسی کند (ماده ۵۱۵ قانون آیین دادرسی مدنی).

ه) نکات عملی و توصیه‌ها

جمع‌آوری مدارک: شخص (الف) باید تمامی مدارک مربوط به خرید خود (قرارداد عادی با شخص د، فیش‌های واریز وجه، و هرگونه مکاتبه یا مدرک دیگر) را جمع‌آوری و ارائه کند.
شاهد و اماره: اگر شخص (الف) شاهدان یا اماراتی (مانند حضور در واحد مسکونی یا پرداخت هزینه‌های ساخت) دارد که حسن نیت او را اثبات می‌کند، باید آنها را ارائه دهد.
مشورت با کارشناس رسمی دادگستری: در صورت نیاز، می‌توان از نظر کارشناس رسمی دادگستری برای ارزیابی وضعیت حقوقی ملک و معاملات انجام‌شده استفاده کرد.
دعوای تقابل یا دعوای متقابل: شخص (الف) می‌تواند علیه شخص (د) دعوای جبران خسارت مطرح کند، زیرا شخص (د) به عنوان منتقل‌کننده، مسئول صحت معامله بوده و باید پاسخگوی هرگونه ضرر و زیان باشد.
توجه به رویه قضایی: در پرونده‌های مشابه، رویه قضایی معمولا از خریداران با حسن نیت حمایت می‌کند، به‌ویژه در مواردی که اسناد رسمی وجود ندارد و معاملات به صورت عادی انجام شده است.

و) نتیجه‌گیری

دفاعیه شخص (الف) باید بر محورهای زیر متمرکز شود:

اثبات حسن نیت به عنوان خریدار و حمایت قانونی از حقوق او.
عدم قابلیت استناد اسناد عادی شراکت به شخص ثالث.
فقدان مالکیت رسمی شخص (ب) و عدم امکان طرح دعوای خلع ید.
ایراد به سمت دعوای شخص (ب) و نقد رای دادگاه بدوی.

با توجه به پیچیدگی پرونده و احتمال تاثیرگذاری جزئیات بر نتیجه، اکیدا توصیه می‌شود که شخص (الف) با یک وکیل متخصص در امور ملکی و قراردادها مشورت کند تا دفاعیه‌ای حرفه‌ای و مؤثر تنظیم و ارائه شود. در صورت نیاز به تنظیم لایحه یا اطلاعات بیشتر، می‌توانید سؤالات خود را مطرح کنید. موفق باشید

با سلام و عرض ادب ،نیاز به بررسی بیشتر دارد

سلام و وقت بخیر
اگر معامله ی فضولی اثبات بشه و مالک این معامله رو تنفیذ نکنه ، معاملات بعد از اون باطل هستند . باید الف منزل رو برگردونه و مطالباتش رو از دال بخواهد .

پرونده نیازمند بررسی میباشد