دادسراکیفری (جرائم)

نحوه تشخیص اصالت اسناد در دادگاه

در پی اظهار انکار و تردید نسبت به سند عادی و یا ادعای جعل نسبت به سند عادی و رسمی، دادگاه در صورت وجود شرایط لازم رسیدگی به اصالت و صحت سند را در دستور کار خود قرار داده و قراری تحت عنوان قرار رسیدگی به اصالت سند را صادر می کند که در مواد ۲۲۳ الی ۲۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی راه ها و روش های رسیدگی به اصالت سند توسط دادگاه مورد اشاره قرار گرفته است.

به همین مناسبت در این مقاله قصد داریم روش های اطمینان از اصالت سند یا راه های تشخیص اصالت اسناد توسط دادگاه را بر اساس مقررات آیین دادرسی مدنی مورد بررسی قرار دهیم و نحوه تشخیص اصالت اسناد در دادگاه را توضیح دهیم.

نوشته های مشابه

همچنین شما میتوانید با استفاده از انواع خدمات و مشاوره های آنلاین و تلفنی، کار حقوقی خود را در این زمینه در کوتاه‌ترین زمان ممکن و به نحو احسنت به انجام برسانید.

تطبیق مفاد سند با اسناد و دلایل دیگر

نخستین راهی که برای اطمینان از اصالت سند و تشخیص اصالت سند مورد تعرض باید مورد توجه قرار گیرد، تطبیق مفاد این سند با اسناد و دلایل دیگر است.

به عنوان مثال خواهان دعوا با استناد به سندی عادی و با ادعای خرید مالی علیه فروشنده کالا اقامه دعوا می کند و در مقابل خوانده به اصالت سند اعتراض می کند.

برای تشخیص اصالت سند از این راه به سند یا دلایل دیگری توجه می شود که سند مورد اعتراض را تایید کند؛ برای نمونه چکی که بابت فروش کالا داده شده است.

تحقیق از گواهان و آگاهان

دومین راه تشخیص اصالت و سند تحقیق از گواهان و آگاهانی است که در سند گواهی نوشته و یا امضا یا مهر شدن سند را دیده اند.

از این طریق دادگاه به خود امضا یا مهر سند و این امر که با امضا یا مهر واقعی انطباق دارد یا نه توجهی ندارد؛ بلکه به این امر رسیدگی می کند که آیا اشخاصی دیده اند که شخص امضا کننده خودش سند را با حرکت دستانش امضا کرده است یا مهری را به عنوان مهر خود زیر سند گذاشته است.

تطبیق خط و امضا سند با اسناد مسلم الصدور

تطبیق خط، مهر، امضا و اثر انگشت سند مورد اعتراض با اسناد مسلم الصدور رایج ترین راهی است که در دادگاه ها برای رسیدگی به اصالت سند مورد استفاده قرار می گیرد.

بنابراین طرفی که باید حسب مورد اصالت سند و یا جعلی بودن سند را اثبات کند، سند مسلم الصدوری را به دادگاه ارائه می کند تا حسب مورد خط، امضا، مهر یا اثر انگشت سند مورد اعتراض با آن مقایسه شود.

دقت در خط، امضاء و مهر سند

یکی دیگر از راه های تشخیص صحت و اصالت سند در دادگاه را می توان دقت در خط و امضاء و مهر سند از حیث تراشیدگی و امثال آن دانست.

این روش اگر چه در قانون آیین دادرسی مدنی پیش بینی نشده است، اما در حال حاضر نیز می تواند مورد توجه دادگاه قرار گرفته و مورد عمل قرار گیرد.

استکتاب در دادگاه

اما مهم ترین روش تشخیص اصالت سند، استکتاب در دادگاه می باشد که در ماده ۲۲۴ قانون آیین دادرسی مدنی مورد پیش بینی قرار گرفته است.

بر اساس این ماده "می توان کسی را که خط یا مهر یا امضا یا اثر انگشت منعکس در سند به او نسبت داده شده است، اگر در حال حیات باشد، برای استکتاب یا اخذ اثر انگشت یا تصدیق مهر دعوت نمود.

عدم حضور یا امتناع او از کتابت یا زدن انگشت یا تصدیق مهر می تواند قرینه صحت سند تلقی شود".

بنابراین هر گاه شخصی که مهر یا امضا یا اثر انگشت سند منتسب به او باشد، علی رغم دعوت دادگاه از حضور خودداری نماید و یا حاضر شود ولی از کتابت یا زدن انگشت و مهر خودداری کند، دادگاه می تواند این امر را قرینه اصالت و صحت سند بداند؛ اما اگر شخصی که سند منتسب به اوست در حال حیات نباشد، چون دعوت او منتفی است دادگاه نمی تواند از این طریق اصالت یا عدم اصالت سند را تشخیص دهد.

میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۱ رای

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا