لطفاً اتصال اینترنت خود را بررسی کنید.
شما می‌توانید درخواست ارزیابی حقوقی خود را بطور مستقیم برای ارسال کنید و در کوتاهترین زمان ممکن از ایشان پاسخ بگیرید.
با سلام. پیرو دستور تخلیه صادره از شورا و هنگام اجرای آن توسط اجرای احکام، مستاجر با اعتراض به دستور تخلیه از دادگاه حقوقی، توقف عملیات اجرایی صادر و سپس دستور تخلیه را نقض نموده است. با مهلت ۲۰ روزه تجدیدنظرخواهی در رای ذکر شده است. دادگاه تجدیدنظر هم به دلیل قابل تجدیدنظر نبودن دستور تخلیه از رسیدگی امتناع و رد تجدیدنظرخواهی را صادر نموده است. حال تکلیف چیست؟
در صورتی که دادگاه تجدیدنظر به دلیل قابل تجدیدنظر نبودن دستور تخلیه از رسیدگی امتناع کرده است، این موضوع به این معناست که دستور تخلیه در زمره آرایی است که طبق قانون قابل تجدیدنظر نیست.
به طور کلی، اعتراض به احکام و دستورات دادگاه‌ها باید بر اساس مواد قانونی مربوطه باشد. در این مورد، ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی مدنی می‌تواند مربوط باشد که به موارد اعتراض به تصمیمات شورا و دادگاه اشاره دارد.
برای رسیدگی به این موضوع و تعیین تکلیف نهایی، پیشنهاد می‌شود که به یک وکیل متخصص مراجعه کنید تا با بررسی دقیق پرونده و مستندات موجود، راهکار قانونی مناسبی ارائه دهد.
سلام
نتیجه‌ای که اکنون به دست تان رسیده سه «مرحله» دارد:
۱) شورا یا دادگاه بدوی → دستور تخلیه
۲) شکایت مستاجر به دادگاه عمومی → دادگاه دستور را نقض می‌کند (حکم «قطعی»)
۳) تجدیدنظرخواهی شما → شعبه تجدیدنظر به استناد «غیر قابل تجدیدنظر بودن» رای، قرار رد صادر می‌کند.
❶ چرا دادگاه تجدیدنظر رسیدگی نکرد؟
مطابق تبصرۀ پایان ماده قانون روابط موجر و مستاجر ۱۳۷۶ (و نیز ماده ۹ قانون شوراهای حل اختلاف ۱۳۹۵) «رای دادگاه در رسیدگی به شکایت از دستور تخلیه، قطعی است».
بنابراین این رای اصولا در مرحلۀ تجدیدنظر قابل اعتراض نیست و شعبۀ تجدیدنظر درست عمل کرده است.
❷ آیا راه دیگری برای اعتراض وجود دارد؟
بله. «قطعی» بودن رای فقط در تجدیدنظر را می‌بندد، اما هنوز دو مسیر باز است:
الف) فرجام‑خواهی در دیوان عالی کشور
– به استناد قانون آیین دادرسی مدنی، احکام قطعی راجع به «اموال غیرمنقول» (مثل تخلیۀ ملک) اگر در مرحلۀ تجدیدنظر قابل رسیدگی نباشند، ظرف ۲۰ روز از ابلاغ، قابل فرجام در دیوان عالی هستند.
– بنابراین می‌توانید دادخواست فرجام به دیوان عالی (شعبۀ مدنی مربوطه) تقدیم کنید.
ب) اعادۀ دادرسی (راه فوق‌العاده)
اگر یکی از جهات هفتگانه‌ی موجود باشد (مثلا کشف سند جدید، تعارض دو حکم قطعی، جعل یا شهادت دروغ)، می‌توانید از همان دادگاه صادرکنندۀ حکم تقاضای اعاده کنید. این مسیر محدود به موارد خاص است.
❸ راه عملی موازی: طرح دعوای تخلیۀ جدید
چون رای اخیر فقط «دستور تخلیۀ قبلی» را باطل کرده، حق شما برای طرح مجدد دعوای تخلیه از بین نرفته است. اگر ایراد دادگاه در دفعه‌ی قبل ناشی از نقصی مثل:
• ارائه‌نشدن ودیعه به صندوق،
• نداشتن کد رهگیری،
• انقضای مدت قرارداد احراز نشده،
بوده است، می‌توانید پس از رفع نقص دوباره:
۱) تقاضای «دستور تخلیه» (دوباره از شورا یا دادگاه) بدهید، یا
۲) دعوای «تخلیه ید/خلع ید» عادی اقامه کنید (این یکی، قابل تجدیدنظر است).
❹ جمع‌بندی
۱) رای دادگاه عمومی در اعتراض به دستور تخلیه، قطعی است؛ بنابراین تجدیدنظر امکان‌پذیر نبود و رد تجدیدنظرخواهی درست است.
۲) اگر هنوز در مهلت ۲۰ روزه‌اید، دادخواست فرجام به دیوان عالی کشور بدهید؛ در غیر این صورت فقط اعادۀ دادرسی یا ماده ۴۷۷ می‌ماند.
۳) ساده‌ترین و کم‌هزینه‌ترین راه، طرح مجدد تقاضای تخلیه بعد از رفع ایراداتی است که دادگاه قبلی به آن استناد کرده است.
در صورتی که متن کامل رای نقض را در اختیار دارید و علت نقض برایتان مبهم است، می‌توانید مفاد آن را ارسال کنید تا دقیقا راه رفع ایراد و شانس فرجام بررسی شود.
با درود
راهکاری در این خصوص وجود ندارد
با سلام با توجه به نتیجه اقدام برای دستور تخلیه فوری بنابراین، برای صدور حکم تخلیه اقدام نمایید
سلام
حسب شرایط باید اقدام به اخذ حکم تخلیه نمایید نه دستور تخلیه
با سلام
راهکاری در این خصوص وجود ندارد.
