ماده ۸۰۹ قانون مدنی را لطفا شرح دهید؟

با سلام
بصورت مختصر بایستی عرض شود که حق شعفه برای زمین میباشد و طبق ماده ۸۰۹ که بیان میدارد هر گاه درختی که در زمین مشاع روییده و یا بنایی که در روی زمین ساخته شده است در صورتی که فروخته شوند حق شفعه برای شریک حاصل نخواهد شد صرفا در صورتی حق شفعه حاصل میشود که زمین به تنهایی یا اعیان روی زمین به همراه زمین فروخته شود

با سلام
مطابق ماده ۸۰۸ قانون مدنی (هرگاه مال غیر منقول قابل تقسیمی بین دو نفر مشترک باشد ویکی از دو شریک حصه خود را به قصد بیع به شخص ثالثی منتقل کند شریک دیگر حق دارد قیمتی را که مشتری داده است به او بدهد و حصه مبیعه را تملک کند،این حق را قانون برای شریک دیگر شناخته است حق شفعه میگویند ووصاحب آن شفیع نامیده میشود) بنابراین وقتی برای کسی حق شفعه پیدا شد صاحب ان یعنی شفیع میتواند با اراده خود قیمتی را که مشتری به بایع داده است عینا به او بدهد وبدون موافقت شریک قبلی ویا مشتری فقط با اعمال اراده یک طرفه خود،حصه مبیعه را تملک نماید
اما نکته مهم این است که :این حق که فقها وقانونا برای شفیع شناخته شده در واقع استثنائی براصل مالکیت است وچون نتیجه اعمال اراده یک طرف میباشد بنابراین از ایقائات است.(۱)

بنابراین (موجب احکام فقهی ومقررات قانون مدنی)اگر بنا ودرخت بدون زمین فروخته شود احکام شفعه بر آن جاری نخواهد بود

به طور مثال در خصوص آپارتمان ها که ساختمان بدون زمین فروخته میشود(البته با حق اشتراکی از زمین زیر آن)وعنایت به ماده ۸۰۹ قانون مدنی که میگوید: (هر گاه بنا ودرخت بدون زمین فروخته شود حق شفعه نخواهد بود) و با توجه به این که در آپارتمان ها علی رغم قانون ومقررات مربوط به مالکیت املاک مشاعی،مالکیت هر آپارتمان در زمین مشترک حالت خاصی را مثلا تحت عنوان بقای همان آپارتمان در زمین مشاعی واحد دارد ولاغیر وهر آپارتمان فقط حق استفاده مشترک ومشاعی از زمین زیر آپارتمان رادارد ومالکیت اختصاصی بر آن را فاقد است .
مطابق قانون مدنی ومقررات مربوط به تملک،درآپارتمان ها تحت هیچ صورت وحالتی اعمال حق شفعه قابلیت تصور و اجرا نمی باشد.