آیا مایل هستید اعلانات مربوط به گفتگوهای آنلاین خود را روی دستگاه
خود دریافت کنید؟
در پنجره باز شده روی دکمه Allow کلیک کنید...
لطفاً اتصال اینترنت خود را بررسی کنید.
تلفن تماس:
شما میتوانید درخواست ارزیابی حقوقی خود را بطور مستقیم برای ارسال کنید و در کوتاهترین زمان ممکن از ایشان پاسخ
بگیرید.
لطفا دقت داشته باشید، شما در هر روز تنها
میتوانید ۳
درخواست ارزیابی حقوقی رایگان ویا ارتباط مستقیم با متخصص ثبت نمایید.
همچنین دقت داشته باشید درصورت عدم انتخاب متخصص، پیام شما برای تمامی متخصصان ارسال شده و ایشان
می توانند ارزیابی خود را از درخواست شما مطرح نمایند.
باسلام
از خودرو من مدارک مالکیت و اسناد عادی و تقسیم‌نامه‌هایی که مربوط به پدرم بوده سرقت می‌شود. با توجه به بررسی دوربین مدار بسته احتمال سرقت در ساعتی بوده که برق بر اساس جدول اداره برق می‌رفته و به علت گرمی‌ها و ظهر بودن تردد کم بوده. بنده شکایت کردم بابت سرقت و رفتم دادسرا بدون اینکه به شخصی اتهام بزنم.
در دادسرا، دادیار به من گفت به کسی مظنون هستی؟ من هم گفتم به دو نفر مظنونم ولی نمی‌توانم مستقیما بزه ارتکابی را به آنها نسبت بدهم، ولی مظنون هستند و شاید آنها یا مطلع یا در آن دخیل باشند و شاید نباشند. گفتند از طریق دفتر خدمات قضایی لایحه بفرست و مظنونین خودتو بگو که باز در لایحه تاکید کردم که این افرادی که به عنوان مظنون معرفی کردم صرفا مظنون هستند. قرار بر این شد که دادسرا پرونده رو به پلیس آگاهی بده تا سیم‌کارت نقطه‌زنی بشه و از آنها در پلیس آگاهی بازجویی بشه.
حالا اگر مشخص بشه که این افرادی که تحت عنوان مظنون معرفی کردم دخالتی نداشته باشند آیا برای من مشکلی پیش می‌آید یا نه؟ باز تاکید می‌کنم افراد مذکور صرفا به عنوان مظنون معرفی شدند نه متهم و هنوز در پرونده در مقابل متهمان جای خالی است.
در قانون، معرفی شخصی به عنوان مظنون به معنای ارتکاب جرم نیست و خود به تنهایی جرمی محسوب نمیشود، به شرطی که شما به طور عمدی و بدون دلیل معقول و منطقی، شخصی را به عنوان مظنون معرفی نکرده باشید.
طبق ماده ۶۹۷ قانون مجازات اسلامی، اگر کسی به عمد و به ناحق دیگری را به عنوان مظنون معرفی کند و بدین وسیله به حیثیت و اعتبار او آسیب بزند، ممکن است مشمول مجازات شود.
در صورتی که شما تنها افراد را به عنوان مظنون معرفی کرده‌اید و بدون اتهام مستقیم و با دلایل معتبر این کار را انجام داده‌اید، احتمال بروز مشکل حقوقی برای شما کم است.
این پاسخ توسط هوش مصنوعی تولید شده است. لطفاً
توجه
داشته باشید که ممکن
است اطلاعات
ارائه‌شده
به‌طور کامل دقیق
یا قابل اعتماد نباشد. توصیه می‌شود برای تأیید صحت اطلاعات، به مشاوره وکلای مجرب مراجعه کنید.
با توجه به شرحی که از ماجرا ارائه دادید، خیر، به احتمال بسیار زیاد هیچ مشکل قانونی برای شما پیش نخواهد آمد. عملکرد شما در معرفی افراد به عنوان «مظنون» و تاکید بر عدم قطعیت در مورد نقش آنها، کاملا صحیح و مطابق با رویه قانونی بوده است. در ادامه دلایل این موضوع به تفصیل توضیح داده می‌شود.
تفاوت کلیدی «مظنون» و «متهم»
نکته اصلی و وجه تمایز مهم در پرونده شما، تفاوتی است که قانون بین مظنون و متهم قائل می‌شود و شما نیز به درستی آن را رعایت کرده‌اید:
مظنون (یا مشتکی‌عنه): شخصی است که در ابتدای فرآیند تحقیقات و به دلیل وجود سوءظن اولیه، مورد شک قرار می‌گیرد. در این مرحله، هنوز هیچ اتهام رسمی به او وارد نشده است و صرفا به عنوان فردی که ممکن است در وقوع جرم نقش داشته یا از آن مطلع باشد، به مراجع قضایی معرفی می‌شود.
متهم: زمانی که دادسرا پس از انجام تحقیقات مقدماتی، دلایل و مدارک کافی برای نسبت دادن جرم به یک فرد را به دست آورد، آن شخص از وضعیت «مظنون» به «متهم» تغییر وضعیت می‌دهد. در این مرحله است که اتهام به صورت رسمی به فرد تفهیم می‌شود و حقوقی مانند حق داشتن وکیل و حق سکوت به او یادآوری می‌گردد.
شما با تاکید چندباره بر اینکه این افراد «صرفا مظنون» هستند و ادعای قطعی بر مجرمیت آنها ندارید، خود را از هرگونه مسئولیت احتمالی مبرا کرده‌اید.
وظیفه دادسرا و نقش شاکی
در نظام دادرسی کیفری ایران، وظیفه کشف جرم، جمع‌آوری مدارک و شناسایی مجرم بر عهده دادسرا و ضابطان قضایی (مانند پلیس آگاهی) است. نقش شما به عنوان شاکی، کمک به این فرآیند از طریق ارائه اطلاعات و سرنخ‌های موجود است. معرفی افراد مظنون نیز یکی از حقوق شاکی برای کمک به پیشبرد تحقیقات محسوب می‌شود.
مقام قضایی (دادیار یا بازپرس) موظف است تمام ادعاها و سرنخ‌ها را راستی‌آزمایی کند و نمی‌تواند صرفا بر اساس حرف شاکی، فردی را مجرم تلقی کند. در واقع، طبق اصل برائت، همه افراد بی‌گناه فرض می‌شوند مگر اینکه جرم آنها در دادگاه صالح اثبات شود. بنابراین، بار اثبات اتهام بر دوش دادسرا است، نه شما.
چرا اقدام شما «افترا» محسوب نمیشود؟
جرم افترا زمانی محقق می‌شود که شخصی به طور صریح و قاطع، ارتکاب جرمی را به دیگری نسبت دهد و نتواند آن را اثبات کند. ارکان تحقق این جرم عبارتند از:
صراحت در انتساب جرم: یعنی به وضوح گفته شود «فلانی دزد است».
عدم توانایی در اثبات: فرد اتهام‌زننده نتواند ادعای خود را ثابت کند.
قصد و نیت سوء: هدف از این کار، آسیب رساندن به آبروی طرف مقابل باشد.
در مورد شما، هیچ‌کدام از این شرایط وجود ندارد. شما جرمی را به صورت قطعی به کسی نسبت نداده‌اید، بلکه صرفا «سوءظن» خود را مطرح کرده‌اید که این موضوع با افترا کاملا متفاوت است. دادگاه‌ها بین اعلام شک و تردید با نسبت دادن قطعی جرم، تفاوت قائل می‌شوند.
نتیجه‌گیری
اقدام شما در معرفی مظنونین به دادسرا، یک اقدام قانونی در راستای حق شما به عنوان شاکی برای پیگیری پرونده‌تان بوده است. تا زمانی که شما عامدانه و با نیت سوء، اتهام دروغی را به کسی وارد نکرده باشید (که اینطور به نظر نمی‌رسد)، هیچ مسئولیتی متوجه شما نخواهد بود.
فرآیند نقطه‌زنی سیم‌کارت و بازجویی در پلیس آگاهی، روال استاندارد تحقیقات مقدماتی برای بررسی صحت و سقم همین سوءظن‌ها است. اگر در نهایت مشخص شود که این افراد بی‌گناه هستند، پرونده برای آنها مختومه شده و تحقیقات برای یافتن سارق اصلی ادامه پیدا خواهد کرد، بدون اینکه مشکلی برای شما ایجاد شود.
