لطفاً اتصال اینترنت خود را بررسی کنید.
شما می‌توانید درخواست ارزیابی حقوقی خود را بطور مستقیم برای ارسال کنید و در کوتاهترین زمان ممکن از ایشان پاسخ بگیرید.
با سلام و احترام
سه قطعه ملک به مساحت ۴۵۰ متر محصور در یک دیوار به‌عنوان انبار به مستاجر اجاره داده شده است. مستاجر کالا و محصولات کشاورزی کاسبان محل را در انبار قرار می‌دهد و حق انبارداری می‌گیرد. بر اساس قانون موجر و مستاجر، برای تخلیه ملک آیا حق کسب به مستاجر تعلق می‌گیرد یا خیر؟
بر اساس قانون موجر و مستاجر، حق کسب و پیشه به فعالیت‌های تجاری و صنفی که در محل اجاره انجام می‌شود، تعلق می‌گیرد. در مواردی که ملک به‌صورت انبار اجاره داده شده و مستاجر از آن برای انبار کردن کالا و محصولات کشاورزی استفاده کند، موضوع حق کسب و پیشه ممکن است متفاوت باشد.
در این زمینه، لازم است به شرایط دقیق قرارداد اجاره و نوع فعالیت مستاجر توجه شود. اگر فعالیت مستاجر به‌عنوان یک کسب و کار تجاری و صنفی در نظر گرفته شود، ممکن است حق کسب و پیشه به او تعلق بگیرد. در غیر این صورت، اگر فعالیت صرفاً به‌عنوان انبارداری بدون جنبه‌های تجاری و صنفی باشد، احتمالاً حق کسب و پیشه به مستاجر تعلق نمی‌گیرد.
برای اطمینان از حقوق و تعهدات خود، می‌توانید به مواد قانونی مرتبط با قانون موجر و مستاجر مراجعه کنید یا با یک وکیل متخصص در این زمینه مشورت نمایید.
با سلام،بستگی به قرارداد و تاریخ عقد دارد
سلام،اگر قرارداد شما بعد از مردادماه ۷۶ تنظیم شده است برای مستاجر چنین حقی ایجاد نمیشود
با سلام
بستگی به تاریخ تنظیم اجاره نامه دارد
با سلام و عرض ادب ،خیر تعلق نمی گیرد مگر اینکه طرفین در این خصوص توافق کرده باشند
درود بستگی به قرارداد اجاره تنظیمی و تاریخ عقد قرارداد دارد
با سلام و احترام،
بر اساس قوانین موجر و مستاجر در ایران، پاسخ به این پرسش که آیا به مستاجر انبار حق کسب و پیشه تعلق می‌گیرد یا خیر، به نحوه استفاده از آن ملک و قانون حاکم بر قرارداد اجاره بستگی دارد. با توجه به توضیحات شما، احتمال تعلق گرفتن این حق به مستاجر بسیار بالاست.
در ادامه، شرایط قانونی این موضوع به تفصیل بررسی می‌شود:
تعلق حق کسب و پیشه به انبار
به طور کلی، حق کسب و پیشه به املاک تجاری تعلق می‌گیرد که مستاجر در آن با فعالیت خود باعث ایجاد رونق، شهرت و جذب مشتری برای آن محل شده باشد. در مورد انبارها، قانون به صورت زیر تفکیک قائل می‌شود:
استفاده تجاری از انبار: اگر انبار برای نگهداری کالاهای تجاری یا به عنوان بخشی از یک فعالیت کسب‌وکار اجاره شده باشد، آن ملک در حکم «محل کسب و پیشه» تلقی می‌شود. در این حالت، مشمول قانون روابط موجر و مستاجر مصوب سال ۱۳۵۶ قرار گرفته و به مستاجر حق کسب و پیشه تعلق می‌گیرد. در سناریوی شما، چون مستاجر از انبار برای نگهداری محصولات کشاورزی کاسبان محلی استفاده کرده و در ازای آن «حق انبارداری» دریافت می‌کند، این فعالیت یک عمل تجاری محسوب می‌شود.
استفاده غیرتجاری از انبار: اگر انبار صرفا برای نگهداری وسایل اضافی یک منزل مسکونی اجاره شود، کاربری آن تجاری نیست و حق کسب و پیشه به آن تعلق نخواهد گرفت.
شرایط اصلی برای تعلق حق کسب و پیشه
برای اینکه مستاجر بتواند این حق را مطالبه کند، باید شرایط زیر برقرار باشد:
قانون حاکم بر قرارداد: این حق عمدتا در قراردادهای اجاره‌ای که پیش از سال ۱۳۷۶ تنظیم شده‌اند یا قراردادهایی که پس از آن تاریخ نیز به‌صورت غیررسمی (بدون ثبت در دفاتر اسناد رسمی) و برای مقاصد تجاری منعقد شده و شرایط قانون سال ۱۳۵۶ را دارند، به رسمیت شناخته می‌شود.
ایجاد ارزش افزوده: مستاجر باید ثابت کند که فعالیت مستمر او در آن مکان باعث ایجاد اعتبار و رونق شده است. در مورد شما، تبدیل یک ملک به یک مرکز انبارداری مورد اعتماد برای کسبه محل، می‌تواند مصداق ایجاد ارزش و شهرت تجاری باشد.
عدم تخلف مستاجر: در صورتی که مستاجر مرتکب تخلفاتی مانند عدم پرداخت اجاره‌بها، تغییر شغل بدون رضایت موجر، یا واگذاری ملک به غیر بدون اجازه شده باشد، ممکن است حق کسب و پیشه خود را به طور کامل یا جزئی از دست بدهد.
نتیجه‌گیری در مورد پرونده شما
با توجه به اینکه مستاجر ملک را به یک انبار تجاری تبدیل کرده و از طریق ارائه خدمات انبارداری به دیگران کسب درآمد می‌کند، فعالیت او ماهیت تجاری دارد. در نتیجه، هنگام تخلیه ملک، به احتمال زیاد حق کسب و پیشه به او تعلق می‌گیرد.
در صورت درخواست تخلیه از سوی موجر (مالک)، دادگاه معمولا با ارجاع پرونده به کارشناس رسمی دادگستری، ارزش حق کسب و پیشه را بر اساس عواملی مانند مدت زمان اجاره، نوع فعالیت و شهرت کسب‌شده توسط مستاجر تعیین می‌کند و موجر موظف به پرداخت آن قبل از تخلیه ملک خواهد بود.
بستگی به قرارداد اجاره تنظیمی و تاریخ عقد قرارداد دارد . باید جزییات بررسی شود .
