به روز بمانید!
آیا مایل هستید اعلانات مربوط به گفتگوهای آنلاین خود را روی دستگاه خود دریافت کنید؟
لطفاً اتصال اینترنت خود را بررسی کنید.
مشاوره حقوقی در خصوص امور اداری و دولتی
سریع و بدون اتلاف وقت از میان وکلای آنلاین سایت فرد مورد نظر خود را انتخاب و مشاوره خود را دریافت کنید.
شخصیتی که می‌توان برای انواع شرکتها در نظر گرفت، شخصیتی حقوقی است و از این حیث مقررات مربوط به اشخاص حقوقی برای شرکتهای تجاری و حتی غیر تجاری در نظر گرفته می‌شود. در کشورمان تعداد قابل توجهی از انواع شرکتها وجود دارند که در زمینه‌های مختلف فعالیت می‌کنند. عمده فعالیت شرکتها در ارتباط با مسائل تجاری و شرکت‌هایی که غیر تجاری هستند، سهم اندکی از آمار شرکت در کشور را تشکیل می‌دهند.
اغلب شرکتها با هدف انجام فعالیت‌های تجاری تشکیل می‌شوند و کمتر شرکتی را می‌توان یافت که مرتبط با امور تجاری نباشد. مسائل مرتبط با شرکتها و نحوه فعالیت آن‌ها خصوصا شرکتهای تجاری در قانون تجارت عنوان شده است و شرکتی که قصد فعالیت دارد، باید مطابق با قانون تجارت عمل کند.
سالانه شرکتهای تجاری مختلفی در کشور تاسیس می‌شوند که هر کدام فعالیت‌های مخصوص به خود را دارند. فرآیند تاسیس شرکت نسبتا طولانی است و باید فرآیندی که برای آن تعیین شده است، به درستی انجام شود.
در صورت انجام فرآیند و مراحل تاسیس شرکت، در نهایت اداره ثبت شرکتها باید شرکت درخواست شده را به تایید برساند. شرکتهای تجارتی که عمدتا با شراکت چندین نفر تشکیل می‌شود و از این حیث میزان سود حاصله از درآمد شرکت بین شرکاء تقسیم می‌شود.
افرادی که با هدف انجام امور مرتبط با تجارت و با تقسیم سود و زیان حاصل از آن اقدام به تاسیس شرکت می‌کنند، باید ابتدا از قوانین مرتبط با نوع شرکتی که تاسیس کرده‌اند، آشنایی داشته باشند. در واقع اگر شرکت تجاری با عنوان شرکت سهامی خاص تاسیس شده باشد، شرکاء باید با مقررات مربوط به شرکتهای سهامی که در قانون تجارت عنوان شده است، آشنایی داشته باشند.
بحث مربوط به شرکتها، فصل جداگانه از قانون تجارت را تشکیل می‌دهد و این موضوع نشان از اهمیت بالای امور و فعالیت شرکت است. البته موضوع اصلی قانون تجارت در رابطه با شرکتهای تجارتی است و شرکتهای غیر تجارتی مورد بحث این قانون قرار ندارند. گفتنی است که شرکتهای تجارتی نیز ممکن است به دلیل انجام کارهای غیر قانونی، طرف اصلی دعاوی قضایی قرار گیرند و اشخاص مختلف می‌توانند اقدام به ثبت شکایت علیه شرکتهای تجارتی کنند.
طرح دعوا علیه شرکت به منظور اقامه دعوا علیه اشخاص حقوقی است که لازمه این امر مشورت با وکلا دادگستری و کارشناسان حقوقی است. وکلا زیادی در کشور هستند که به صورت تخصصی در حوزه دعاوی شرکت فعالیت نموده و می‌توانند مشاوره حقوقی لازم به انواع شرکتهای تجاری و وکالت در این دعاوی را قبول کنند. در قانون تجارت، شرکتهای تجارتی به صورت مفصل مورد بررسی قرار گرفته‌اند که برای آشنایی با آن‌ها در ادامه مطلب با ما همراه باشید.
کلمه شرکت بر گرفته از عنوان شراکت و حتی شرکاء است و غالبا شرکت‌هایی که تاسیس می‌شوند، با مشارکت چندین نفر صورت می‌گیرد. شرکتها بر اساس فعالیتی که انجام می‌دهند، به دو دسته کلی شرکتهای تجاری و غیر تجاری تقسیم بندی می‌شوند. شرکتهای تجارتی، موضوع اصلی قانون تجارت هستند و اشاره خاصی به شرکتهای غیر تجارتی نشده است.
در خصوص این که شرکت تجارتی، چه نوع شرکتی هستند، باید گفت که این شرکتها، بر اساس قوانین تجاری و مالی تاسیس شده و به امور مرتبط با تجارت و بازرگانی می‌پردازند. به طور کلی، شرکت نوعی قرارداد و عقد محسوب می‌شود که شرکاء میزان سود حاصله را بر اساس نام شرکت و فعالیت‌های تجاری آن بین خودشان تقسیم‌بندی می‌کنند. شخصیت حقوقی برای شرکت تجارتی در قانون در نظر گرفته شده است و حتی در مواردی نیز امکان ادغام بین شرکتها وجود دارد.
در قانون ایران، تعریف واضح و مشخصی از شرکتهای تجارتی نشده است و تعاریفی که در این زمینه عنوان می‌شود، از سوی حقوقدانان است و صرفا تعریفی است که ناشی از جمع نظر تعداد حقوقدانان می‌باشد. در شرکتهای تجارتی، اعضا و شرکا آن به فعالیت تجاری پرداخته و همچنین تقسیم سود و زیان، بر اساس قوانین تعیین شده صورت می‌گیرد. افرادی که برای انجام امور تجاری به تفاهم می‌رسند، می‌توانند ابتدا شرکتی را تاسیس نموده و سپس فعالیت‌های خود را انجام دهند.
تودیع سرمایه در شرکت تجارتی طبق قرارداد منعقده با تقسیم سود و زیان حاصله انجام می‌شود که البته مقررات قانون تجارت نیز باید برای آن‌ها رعایت شود. پایه و اساس فعالیت کاری شرکتهای تجارتی، مرتبط با امور تجاری است و امور غیر تجاری را نمی‌توان برای آن‌ها در نظر گرفت.
در مورد این موضوع که شرکتهای تجارتی شامل چه مواردی هستند و چه مقرراتی برای آن‌ها وضع شده است، در ادامه به ارائه توضیحات مورد نیاز در این زمینه می‌پردازیم.
لازمه ثبت شرکت تجاری در وهله اول، آشنایی با مقررات و قوانین مربوط به شرکتها است. در واقع اشخاصی که قصد تاسیس شرکتی را دارند، باید با مزایا و معایب آن تا حدودی آشنایی داشته باشند تا در زمان فعالیت دچار مشکلاتی نشوند. نحوه فعالیت شرکتهای تجارتی بسته به نوع آن‌ها با یکدیگر متفاوت است و از این حیث، عدم رعایت قوانین وضع شده سبب بروز مشکلاتی در روند فعالیت شرکتها می‌گردد.
در مورد این موضوع که شرکتهای تجاری شامل چه مواردی هستند و انواع آن‌ها به چه نحوی است، ماده 20 قانون تجارت به بررسی این موضوع پرداخته است. طبق این ماده، شرکتهای تجارتی شامل موارد زیر هستند:
به طور کلی، شرکتهای تجارتی شامل هفت مورد هستند که تمامی آن‌ها به شرح فوق می‌باشند. شرکت‌هایی که با عناوین دیگری به ثبت برسند، جز شرکت تجاری نبوده و قاعدتا باید آن‌ها را در زمره شرکت غیر تجاری قرار داد. نحوه فعالیت اینگونه شرکتها بسیار مهم است و بخش عمده‌ای از قانون تجارت به بررسی شرکتهای تجارتی و قواعد مربوط به تاسیس و انجام امور آن‌ها پرداخته است.
در بخش قبل به معرفی انواع شرکتهای تجارتی پرداختیم که یکی از شناخته شده‌ترین شرکتهای تجاری، شرکت سهامی است. بر اساس ماده 1 لایحه قانون تجارت، شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن‌ها است. شرکت سهامی همانطور که از نام آن پیدا است، شرکت‌هایی هستند که سرمایه شرکاء تبدیل به سهام شده و اساس فعالیت آن‌ها نیز بر اساس سهام شرکت می‌باشد.
ماده 2 قانون مزبور نیز در ادامه بیان می‌کند که شرکت سهامی شرکت بازرگانی محسوب می‌شود ولو این که موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد. این ماده اشاره به این دارد که شرکتهای سهامی ذاتا تجاری هستند و اگر موضوع امور و کارهایی که این شرکت انجام می‌دهد، ارتباطی با فعالیت تجاری نداشته باشد، باز هم شرکت سهامی را می‌توان به عنوان شرکت تجاری در نظر گرفت.
این موضوع در مورد سایر شرکتها صدق نمی‌کند و باید فعالیت شرکت تجارتی، مرتبط با امور تجاری باشد تا بتوان شرکت مزبور را در زمره انواع شرکت تجارتی قرار داد. بنابراین شرکتی که در قالب شرکت سهامی به ثبت برسد، به عنوان شرکت تجاری محسوب شده و اهمیتی در قانون برای نوع فعالیت و عملیاتی که انجام می‌دهند، وجود ندارد.
لازم به ذکر است که تعداد اعضاء شرکاء در شرکت سهامی، طبق ماده 3 قانون لایحه تجارت، باید حداقل به میزان سه نفر باشد و کمتر از این میزان نمی‌توان برای ثبت شرکت سهامی اقدام نمود.
شرکت سهامی خود دارای دو بخش کلی سهامی عام و خاص هستند که شرایط مربوط به تاسیس آن‌ها و فعالیتی که هر کدام از آن‌ها دارند و سایر موارد مرتبط با آن، در بخش بعدی مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
شرکت سهامی که به عنوان شرکت تجارتی شناخته می‌شود، شامل شرکت سهامی عام و شرکت سهامی خاص است. شرکت سهامی عام، شرکت‌هایی که موسسین آن‌ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می‌کنند. همچنین شرکت‌هایی که تمام سرمایه آن‌ها در موقع تاسیس منحصراً توسط موسسین تامین گردیده است، شرکت سهامی خاص نامیده می‌شود.
در مورد شرکت سهامی عام ذکر این نکته ضروری است که حداقل به میزان 51 درصد از سهام شرکت به صورت بورس در اختیار عموم مردم قرار می‌گیرد. با توجه به این که بخشی از سرمایه شرکت سهامی عام، به عموم مردم یعنی همان اشخاص حقیقی عرضه می‌گردد، لازم است که درصد مشخصی از آن در قالب بورس عرضه گردد.
در شرکتهای سهامی عام و خاص به ترتیب باید عنوان سهامی عام و سهامی خاص باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله با نام شرکت در کلیه اوراق و اطلاعیه‌‌ها و آگهی‌های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود.
برای ثبت شرکتهای سهامی وکیل شرکتها به شما می‌گوید که باید مشخص شود که شرکت ثبت شده از نوع عام و خاص است و این موضوع از طریق درج عناوین مزبور بر روی اسم شرکت مشخص می‌شود. در واقع شرکتی که در قالب شرکت سهامی تاسیس شده است، باید عام و خاص آن را تعیین کند و نمی‌توان عنوان این شرکت را صرفا به صورت شرکت سهامی در نظر گرفت.
میزان سرمایه مورد نیاز جهت تاسیس کردن شرکت سهامی عام، حداقل پانصد هزار تومان است. این میزان برای تاسیس شرکت سهامی خاص، حداقل صد هزار تومان است. مبالغی که در قانون برای تاسیس شرکتهای سهامی عنوان شده است، بر اساس تورم جامعه و شرایط اقتصادی بسیار مناسب است و هر شخصی می‌تواند از عهده تاسیس آن بر آید.
ماده 5 لایحه قانون تجارت، عنوان می‌کند، در صورتی که سرمایه شرکت بعد از تاسیس به هر علت از حداقل مذکور در این ماده کمتر شود، باید ظرف یک سال نسبت به افزایش سرمایه تا میزان حداقل مقرر اقدام به عمل آید یا شرکت به نوع دیگری از انواع شرکتهای مذکور در قانون تجارت تغییر شکل یابد، در غیر این صورت، هر ذینفع می‌تواند انحلال شرکت را از دادگاه درخواست کند.
در واقع اگر به طور مثال، سرمایه لازم برای تاسیس شرکت سهامی عام، از پنج میلیون ریال کمتر باشد، در این صورت باید به مدت یک سال، اقدامات لازم جهت افزایش سرمایه انجام شود تا سرمایه شرکت به حداقل میزان قانونی که همان 5 میلیون ریال است، برسد. در غیر این صورت، امکان منحل شدن شرکت وجود دارد و ذی نفعان می‌توانند این موضوع را از طریق مراجع قضایی مورد پیگیری قرار دهند.
گفتنی است که برای تاسیس شرکتهای سهامی عام، موسسین باید حداقل بیست درصد سرمایه شرکت را تعهد کرده و لااقل سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام شرکت در شرف تاسیس نزد یکی از بانک‌ها سپرده کنند.
علاوه بر شرط تامین حداقل پنج میلیون تومان برای تاسیس شرکت سهامی عام، لازم است که اشخاص موسس به میزان 20 درصد از سهام شرکت را تعهد کنند. همچنین به مقدار 35 درصد از مبلغ تعهد شده، می بایست در بانک سپرده شود. تاکید قانونگذار بر سپرده شدن این مبلغ در حساب خود شرکت است و امکان قرار دادن مبالغ مزبور در حساب بانکی شرکاء وجود ندارد.
بعد از انجام فرآیند ذکر شده، لازم است که اظهارنامه ای به ضمیمه طرح اساسنامه شرکت و طرح اعلامیه پذیره‌نویسی سهام که به امضاء کلیه موسسین رسیده باشد، به مراجع مزبور داده شود.
اظهارنامه به همراه طرح‌های اساسنامه شرکت و اعلامیه پذیره نویسی سهام، در شهر تهران به اداره ثبت شرکتها و در شهرستان‌ها به دوایر ثبت شرکت ارائه می‌گردد. در مناطقی که اداره ثبت شرکت و یا دوایر آن وجود ندارد، مدارک مزبور برای ثبت شرکت سهامی به اداره ثبت اسناد و املاک تحویل داده خواهد شد.
پس از ارائه مدارک مزبور به اداره ثبت شرکت، رسیدی به متقاضیان داده می‌شود که نشان از انجام مراحل قانونی ثبت شرکت است و از این طریق آن می‌توانند فرآیند بعدی مربوط به ثبت شرکتهای تجاری را انجام دهند.
اظهارنامه ذکر شده در ماده 6 لایحه قانون تجارت که به امضاء کلیه موسسین شرکت سهامی عام می‌رسد، باید مواردی در آن قید شود. ماده 7 لایحه قانون تجارت، به آن دسته از مواردی که در اظهارنامه شرکتهای سهامی عنوان شود، پرداخته است. این که چه موضوعاتی باید در اظهارنامه ثبت شرکت سهامی قید شود، به موارد زیر باید توجه گردد:
ارائه اظهارنامه مزبور به اداره ثبت شرکتها به منظور تاسیس شرکت سهامی عام، ضروری است که موارد فوق در آن نوشته شود. در واقع نمام اطلاعات مورد نیاز از قبیل نام شرکت تا میزان سهام و تعهدات موسسین باید در اظهارنامه ذکر شود. در کنار نام شرکت، باید عنوان سهامی عام نیز در اظهارنامه ثبت شرکت سهامی نوشته شود.
مدت و مرکز اصلی شرکت تاسیس شده از دیگر موارد ضروری است که باید در فرم اظهارنامه قید شود.
گفتنی است که شرکت تجاری ممکن است که دارای چندین شعبه در داخل کشور و حتی خارج از کشور باشد که در اظهارنامه شرکت سهامی، باید مکان اصلی شرکت و به عبارت مرکز اصلی شرمت عنوان شود.
یکی از مراحل ضروری برای ثبت شرکتهای سهامی عام، ارائه طرح اساسنامه به اداره ثبت شرکت است. به موجب ماده 8 لایحه قانون تجارت، طرح اساسنامه شرکت سهامی عام، باید اولا به امضاء کلیه موسسین رسیده و ثانیا تاریخ مربوطه در آن قید شود. علاوه بر اینها، موارد زیر باید در طرح اساسنامه شرکت به صورت دقیق عنوان شود:
سایر موارد لازم برای درج در اساسنامه شرکت سهامی، در ماده 8 لایحه قانون تجارت مورد بررسی قرار گرفته است. گفتنی است که علاوه بر موارد فوق، شرایط مربوط به انحلال اختیاری شرکت و انجام امور تصفیه نیز باید در طرح اساسنامه عنوان شود.
شرکتهای تجاری، بخشی از پرونده‌های دادگستری را به خود اختصاص داده‌اند که ممکن است به عنوان خواهان و یا خوانده، طرف اصلی دعاوی قضایی باشند. در متن مقاله، ابتدا به معرفی شرکتهای تجاری مطابق با ماده 20 قانون تجارت، پرداخته شد و سپس به صورت اختصاصی، مقررات شرکت سهام عام و خاص توضیحاتی عنوان گردید.
در واقع مشاوره حقوقی شرکتها به موضوعات مختلفی مانند نحوه ثبت شرکت و قوانین وضع شده برای انجام امور فعالیت تجاری می‌پردازد. افرادی که قصد تاسیس شرکت تجاری را دارند، اما با نحوه ثبت آن‌ها آشنایی کافی ندارند، بهترین گزینه برای آن‌ها، استفاده از خدمات حقوقی سامانه بنیاد وکلا است.
مشاوره حقوقی سامانه بنیاد وکلا به صورت تخصصی به مسائل شرکتهای تجاری و قوانین آن‌ها می‌پردازد و نکات مهم قبل از تاسیس شرکت را برای متقاضیان ارائه می‌نماید. جهت دریافت مشاوره در مورد دعاوی شرکتها، با کارشناسان حقوقی ما در تماس باشید.