لطفاً اتصال اینترنت خود را بررسی کنید.
شما میتوانید درخواست ارزیابی حقوقی خود را بطور مستقیم برای ارسال کنید و در کوتاهترین زمان ممکن از ایشان پاسخ بگیرید.
سلام وقت بخیر. بنده یک سال است که در خانه پدری زندگی می‌کنم و یک پسر دوساله دارم. همسرم به دلیل ترک انفاق جلب به دادرسی کیفری شده و اجرائیه نفقه هم کشیدم و از مهلتش گذشته است. حالا او آمده و درخواست تمکین داده و قراردادی را ارائه داده که در روستاست، در حالی که ما ساکن استان خوزستان هستیم. همچنین من ناشزه نیستم و حکم پزشکی قانونی دارم و همسرم یک سال پیش محکوم شده است. به نظر شما نظر قاضی در این مورد چه می‌تواند باشد؟
با توجه به شرایطی که شما ذکر کرده‌اید، اگر همسر شما به دلیل ترک انفاق محکوم شده باشد و شما نیز دارای حکم پزشکی قانونی باشید که نشان دهد قادر به بازگشت به خانه همسر نیستید، احتمالاً قاضی به نفع شما رأی خواهد داد و شما را ناشزه نخواهد شناخت.
براساس ماده ۱۱۰۸ قانون مدنی، زن در صورتی که دلایل موجهی برای عدم تمکین داشته باشد، ناشزه محسوب نمی‌شود. دلایلی مانند ترک انفاق توسط همسر و یا وجود مشکلات پزشکی می‌تواند از جمله این دلایل باشد.
در نهایت، تصمیم قاضی بستگی به مستندات و مدارکی دارد که شما و همسرتان ارائه می‌دهید.
با سلام
چنانچه با استناد به نظر پزشکی قانونی درخواست منزل مستقل به دلیل خوف و ترس جسمی و... از همسر اقدام نمایید و رای به نفع شما صادر شود میتوانید تمکین نکنید و در این صورت مستحق دریافت نفقه هم هستید.
با سلام و عرض ادب ،احتمالا درخواست تمکین ایشان رد میشود
سلام
احتمالا درخواست تمکین ایشان رد میشود.
بادرود
اگر قاضی تشخیص دهد که همسرتان شرایط مناسب برای زندگی مشترک (مثل تامین نفقه یا فراهم کردن مسکن مناسب) را فراهم نکرده، ممکن است درخواست تمکین او را رد کند.
اگر همسرتان بتواند ثابت کند که مسکن مناسبی در شان شما فراهم کرده و تعهد به پرداخت نفقه دارد، قاضی ممکن است شما را به تمکین ملزم کند، اما این بستگی به شرایط محل سکونت و ادله شما دارد.
اگر شما ناشزه نباشید و همچنان دلایل موجه برای عدم تمکین داشته باشید، حق نفقه شما و فرزندتان پابرجا خواهد ماند.
سلام، وقت شما هم بخیر. با توجه به شرایطی که توضیح دادید و بر اساس اطلاعات حقوقی موجود در قوانین ایران و رویه‌های قضایی، سعی می‌کنم به صورت جامع و دقیق به وضعیت شما بپردازم و احتمالات نظر قاضی را بررسی کنم. لطفا توجه داشته باشید که نظر نهایی قاضی به شرایط خاص پرونده، مدارک ارائه‌شده و استدلال‌های طرفین بستگی دارد.
مفهوم تمکین و شرایط آن
تمکین در حقوق خانواده ایران به معنای انجام وظایف زناشویی و پذیرش ریاست مرد در چارچوب شرع و قانون است. این مفهوم به دو نوع تقسیم میشود:
تمکین عام: حضور زن در منزل مشترک و پذیرش تصمیمات شوهر در مسائل کلی خانواده مانند محل سکونت.
تمکین خاص: مربوط به روابط زناشویی و تامین نیازهای عاطفی و جسمی همسر .
طبق ماده ۱۱۱۴ قانون مدنی، زن باید در منزلی که شوهر تعیین می‌کند ساکن شود، مگر اینکه حق تعیین مسکن به زن واگذار شده باشد . با این حال، این منزل باید متناسب با شان زن باشد و شرایط زندگی مناسبی فراهم کند .
شرایط شما و درخواست تمکین همسرتان
با توجه به توضیحات شما، همسرتان درخواست تمکین داده و منزلی در روستا معرفی کرده است، در حالی که شما ساکن استان خوزستان هستید. همچنین اشاره کردید که حکم پزشکی قانونی دارید و همسرتان به دلیل ترک انفاق محکوم شده و اجراییه نفقه نیز صادر شده است. در ادامه، عوامل مؤثر بر نظر قاضی را بررسی می‌کنم:
۱. مناسب بودن منزل معرفی‌شده
طبق رویه قضایی، منزل معرفی‌شده توسط شوهر باید متناسب با شان و وضعیت اجتماعی زن باشد. اگر منزل در روستا شرایط مناسبی برای زندگی شما و فرزندتان فراهم نکند (مثلا دور بودن از امکانات شهری، عدم دسترسی به خدمات ضروری یا مغایرت با عرف زندگی شما در خوزستان)، قاضی ممکن است این منزل را به‌عنوان محل مناسب برای تمکین نپذیرد. در دادنامه‌ای از دادگاه تجدیدنظر، تاکید شده که شرط تمکین، تهیه مسکن متناسب است و در صورت عدم تهیه مسکن مناسب، دعوی تمکین رد شده است .
۲. ترک انفاق و محکومیت همسرتان
همسر شما به دلیل ترک انفاق محکوم شده و اجراییه نفقه نیز صادر شده است. طبق ماده ۱۱۰۸ قانون مدنی، اگر زن بدون دلیل موجه از تمکین خودداری کند، مستحق نفقه نخواهد بود، اما در صورتی که شوهر نفقه را پرداخت نکرده باشد، این موضوع می‌تواند به‌عنوان دلیل موجه برای عدم تمکین تلقی شود. همچنین، طبق رای دادگاه، وجوب نفقه فرع بر تمکین است، اما اگر شوهر نفقه را پرداخت نکرده باشد، این موضوع می‌تواند در تصمیم قاضی تاثیر بگذارد . از آنجا که همسرتان محکوم به پرداخت نفقه بوده و ظاهرا از پرداخت آن خودداری کرده، این موضوع می‌تواند به نفع شما در دفاع از عدم تمکین باشد.
۳. حکم پزشکی قانونی
شما اشاره کردید که حکم پزشکی قانونی دارید. اگر این حکم نشان‌دهنده وجود خطر جانی، مالی یا شرافتی برای شما در زندگی مشترک باشد (مثلا خشونت خانگی یا شرایطی که سلامت جسمی و روانی شما را تهدید کند)، طبق ماده ۱۱۱۵ قانون مدنی، شما حق دارید از زندگی مشترک خودداری کنید و این موضوع می‌تواند دلیل موجهی برای عدم تمکین باشد . قاضی احتمالا این مدرک را در نظر خواهد گرفت.
۴. وضعیت ناشزه بودن
شما تاکید کردید که ناشزه نیستید. ناشزه به زنی اطلاق میشود که بدون دلیل موجه از وظایف زناشویی و اطاعت از شوهر خودداری کند . اگر شما به دلیل عدم پرداخت نفقه، شرایط نامناسب منزل معرفی‌شده یا وجود خطر (مستند به حکم پزشکی قانونی) از تمکین خودداری کرده‌اید، قاضی ممکن است شما را ناشزه تشخیص ندهد. همچنین، زندگی در خانه پدری به‌خودی‌خود ناشزگی محسوب نمی‌شود، مگر اینکه بدون دلیل موجه باشد .
۵. وجود فرزند دوساله
حضور فرزند دوساله شما نیز می‌تواند در تصمیم قاضی مؤثر باشد. قاضی ممکن است شرایط زندگی فرزند و نیازهای او را در نظر بگیرد و بررسی کند که آیا منزل معرفی‌شده در روستا برای رشد و تربیت فرزند مناسب است یا خیر.
احتمال نظر قاضی
با توجه به موارد بالا، چند سناریوی احتمالی برای نظر قاضی وجود دارد:
رد درخواست تمکین: اگر قاضی تشخیص دهد که منزل معرفی‌شده در روستا متناسب با شان شما نیست یا شرایط زندگی مناسبی برای شما و فرزندتان فراهم نمی‌کند، ممکن است درخواست تمکین همسرتان را رد کند. همچنین، محکومیت همسرتان به ترک انفاق و وجود حکم پزشکی قانونی می‌تواند به‌عنوان دلایل موجه برای عدم تمکین شما پذیرفته شود .
پذیرش درخواست تمکین با شرط: قاضی ممکن است درخواست تمکین را بپذیرد، اما شرط کند که همسرتان باید منزل مناسبی در مکانی متناسب با شرایط شما فراهم کند یا نفقه معوقه را پرداخت نماید.
ارجاع به داوری یا مشاوره: در برخی موارد، قاضی ممکن است پرونده را به داوری یا مشاوره ارجاع دهد تا امکان سازش بین شما و همسرتان بررسی شود .
با سلام تشخیص نشوز بر عهده مقام قضایی است
