اگر دادخواست طلاق به درخواست زوجه از باب عسر و حرج در هر ۳مرحله بدوی، به نفع زوج صادر شود، آیا زوجه باز هم میتواند دادخواست طلاق اقامه نماید؟
اینجانب در تیر ماه ۱۳۹۰ عقد دایم و در ابان ۹۲ عروسی و اغاز زندگی مشترک زیر یک سقف با همسر خود نمودم،همسر اینجانب از فروردین ۱۳۹۵ منزل را تاکنون ترک نموده و مهریه خود را به اجرا گذاشت و تاکنون هم مراجعه نکرده و فاقد فرزند هستیم در خرداد ۱۳۹۷ دادخواست تقاضا طلاق به لحاظ عسر و حرج به علت عدم انجام تکالیف خاص ( رابطه زناشویی ) و عدم رعایت بهداشت فردی به دادگاه بدوی تسلیم کردند که در جلسه بدوی مهریه خود را تا میزان ۱۱۰ سکه کاهش دادند.در ضمن قباله از سال ۱۳۹۵ و در حال حاضر نیز به صورت اقساط ماهانه توسط اینجانب پرداخت می گردد.من نیز در جلسه رسیدگی بدوی با طلاق همسرم مخالف بودم که در اخر رای دادگاه بدوی بر اساس ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی و تبصره ذیل ان که امر طلاق را به دست زوج قرار داده حکم به رد دعوی خواهان صادر کردند. همسر اینجانب به رای دادگاه در مهلت مقرر اعتراض و تقاضای تجدید نظر خواهی کردند و طی لایحه تقدیمی ایشان با موضوع درخواست جهت ارجاع بنده به کمیسیون پزشکی به جهت بررسی روحی و روانی اینجانب و تاثیر ان در روابط زوجین در زندگی مشترک و زناشویی به پزشکی قانونی معرفی شدم و تست شخصیت MMPI۲ و ۱ نوبت جلسه پرسش و پاسخ در پایان نظر کمیسیون ۳ نفره تحت عنوان نامبرده اختلال روانپزشکی ندارد موردی هم از نظر بهداشت فردی در وی رویت نگردید به دادگاه مکاتبه شد، همسر اینجانب و وکیل ایشان در مهلت مقرر به نظر کمیسیون پزشکی اعتراض و اینجانب برای دومین بار از سوی دادگاه تجدید نظر به کمیسیون ۵ نفره ارجاع شدم که در پایان نظر کمیسیون ۵ نفره همانند نظر کمیسیون ۳ نفره بود در دادگاه تجدید نظر من نیز دوباره مخالفت خود با طلاق همسرم را اعلام نمودم، در پایان دادگاه تجدید نظر هم رای دادگاه بدوی را تایید کرد.همسر اینجانب در مهلت مقرر تقاضای فرجام خواهی کردند که پرونده به دیوان عالی کشور ارسال شد و از سوی دیوان هم رای دادگاه تجدید نظر ابرام شد.در ضمن ایشان از ابان ۹۷ محکوم به الزام به تمکین شدند که درمرحله تجیدنظر رای تایید و اجراییه عدم تمکین نیز صادر گردیید، با حضور مامور کلانتری درب منزل پدری ایشان که محل زندگی ایشان می باشد زوجه اعلام کرد تمایلی به بازگشت به منزل اینجانب و زندگی مشترک ندارند که این مطالب و سخنان در صورت جلسه تنظیمی توسط مامور کلانتری ثبت گردید و به امضا همسرم رسید ( لازم به توضیح است درجلسه دادگاه بدوی الزام به تمکین نیز ایشان اعلام میکنند که هیچوقت حاضر به زندگی با بنده نیستند تحت هیچ شرایطی،که در صورت جلسه دادگاه ثبت شد و در پایان ایشان مطالب و سخنان خود را با گواهی امضا تایید نمودند) ایشان هیچ طلب معوقه ای هم بابت نفقه ندارند و همگی پرداخت شده.مهریه هم که ماهانه هم اکنون نیز در حال پرداخت و ایشان دریافت میکند.
سوال بنده از اساتید و مشاوران محترم حقوقی این است:
۱-ایا ایشان دوباره می توانند دادخواست طلاق بدهند و ایا اصلا می توانند طلاق بگیرند،با عنایت به اینکه شروط ضمن عقد هیچکدام شامل شرایط اینجانب نیست؟
۲-ایا من میتوانم به وکیل همسرم پیشنهاد بدهم شرط من برای رضایت به جدایی این است کل هزینها اعم از نفقه اقساط مهریه و ضررهای ناشی که تا کنون متحمل شدم را پرداخت کنند و همچنین کل مهریه خود را بذل کنند؟
باتشکر از صبر و وقتی که جهت مطالعه این سوال گذاشتید.ممنون میشوم راهنمایی فرمایید