چگونه با دخترم که عاشق یک معتاد شده برخورد کنم؟

موضوع از طریق مشاوره خانوادگی یا روانپزشکی قابل پیشگیری است

موضوع مطروحه حقوقی نبوده و از اینرو بهتر است با کمک مشاورین روانشناسی اقدام به حل مشکل نمایید . موفق باشید .

باسلام و احترام خدمت شما والد گرامی
هرچند که درخواست شما حقیقتا در محدوده تخصصی روانشناسان و مشاورین نوجوانان میباشد، لیکن حال که طرح سوال گردیده نظر خود را خدمت شما اعلام میدارم و امیدوارم مفیدفایده گردد
اولا از شرح موضوع به نحو کلی ، برداشت نمودم که شما پدر میباشید و با مادر فرزندتان متارکه فرمودید یا رابطه عاطفی ندارید.
ثانیا سن دخترتان را نفرمودید
پاسخ بنده بر مبنای دانش ناقصی از علم روانشناسی، و تجربیات، این است؛
۱. بسته به سن فرزند، موضوع متفاوت شده و عملکرد متفاوتی میطلبد.
اگر سن دختر بالای ۱۸ یا ۲۰ سال است، عملا بزرگسال و رشید محسوب شده و میبایست خود تصمیمات زندگی اش را اتخاذ و نتیجه و عواقب آن را خود متحمل گردد. شما بعنوان والد، تنها میتوانید تجربیات و دانش خود را در کمال آرامش بیان نمایید و نهایتا با اعلام اینکه عواقب تصمیمت بعهده خودت است، وی را آماده اتخاذ تصمیم درست وگرنه رویاروئی با نتیجه عمل و تصمیمش نمایید.
۲. اگر دختر شما، زیر ۱۸ سال است، نوجوان محسوب شده و هرچند نگرانی والدین در این دوره بیشتر است، اما حقیقت این است که باز هم جز اعلام نظرات و تجربیات خود در کمال آرامش، شاید عمل دیگری نتوان برای ممانعت وی انجام داد. چرا که واکنشهای شدید و ممانعتی و محدودکننده،صرفا و صرفا اثر عکس دارد.
حتی مشاور وی نیز باید کسی باشد که نوجوان بتواند با وی ارتباط برقرار کند.
۳. این حقیقت وجوددارد که فرزندان، هرچند عزیز، اما انسان مستقلی محسوب میشوند که در نهایت ،خود مسول زندگی خود هستند و خود میبایست از پس تصمیمات خود برآیند و نتیجه و عواقب و مسولیت انتخابهای خود را ببینند و اینگونه است که از پس هر اتفاقی، تجربه ای کسب مینمایند. کسب برخی تجربه ها هزینه های هنگفت دارد که ای کاش بدون پرداخت آن میشد با ذکاوت و بهره مندی از تجربیات دیگران، آنان را کسب نمود اما متاسفانه همیشه اینگونه نیست.
۴. در کشورهای توسعه یافته روانشناسان معتقدند که آشنایی نوجوانان بخشی از روند رشد و کسب تجربه است. و مطلقا از آن ممانعت نمیکنند چرا که در این سنین، بواسطه تاثیر زیاد هورمون ها بر عملکرد انسان، علاقمندیها طبیعی محسوب میشوند. لذا والدین تنها با دادن آگاهی لازم ،سعی در هدایت طفل در مسیر درست دارند.
۵. نکته اخر اینکه فرزند ما، نتیجه اعمال و رفتار ما بعنوان والد است. این احتمال وجود دارد که طفل تجربیات ناخوشایندی را شاهد بوده باشد. اما به هر روی مهمترین کاری که شما بعنوان والد دلسوز میتوانید انجام دهید، همانا اولا او را علی الدوام به نحو کلامی و مستقیم، از نهایت عشقی که به وی دارید مطلع نمایید. این بسیار مهم است که فرزند از عشق والدین خود اطمینان حاصل کند. نه یکبار بلکه همواره.
و دوم اینکه مطلقا وی را محدود و مانع نگردید. او میبایست در کمال آزادی و با تصمیم خود، بتواند فرد غلط را از زندگی عاطفی اش حذف نماید.
ضمنا بر طبیعی بودن علاقمندی در سنین نوجوانی تاکید نمایید. و گوشزد کنید که مخالفت شما، نه با نفس عمل، بلکه با فرد غلط است که موجبات آسیب یا بهره کشی وی را فراهم میکند و درصورت حصول این اتفاق هم اوست که میبایست عواقبش را متحمل شود.
امیدوارم با رفتار درست، و کمک متخصصین، این دوره از زندگی شما ختم به خیر ترین اتفاقات گردد.
بااحترام و عذرخواهی از اطاله کلام

سلام وقت بخیر.. تا میتوانید جلوشونو بگیرید در آینده دختر شما از همه لحاظ امنیت جانی ومالی و... نخواهد داشت