نحوه اثبات نشوز و عدم امکان طلاق از باب عسروحرج برای زوجه
سلام، زوج در اردیبهشت سال ۱۴۰۰ دادخواست الزام به تمکین داده است. رای بدوی به نفع زوج صادر شد و زوجه اعتراض کرد که هنوز مراسم عروسی برگزار نشده که متاسفانه مورد پذیرش تجدیدنظر قرار گرفت و دادخواست الزام به تمکین زوج در مهر ۱۴۰۱ رد شد. زوج از این رای ۴ماده ۴۷۷ به عمل آورد و همزمان یک اظهارنامه دعوت به برگزاری مراسم عروسی برای زوجه ارسال کرد که زوجه اهمیت نداد. مجددا زوج در آذر سال ۱۴۰۱ با استناد به اظهارنامه دعوت به برگزاری مراسم عروسی، دادخواست الزام به تمکین داد که مورد پذیرش دادگاه بدوی قرار گرفت و رای الزام به تمکین زوجه صادر شد که زوجه به آن اعتراض نکرد و رای قطعی شد. رای الزام به تمکین دومی و رای نفقه با هم صادر شد (پرونده‌ها لف بودند).
حال زوج به پرداخت نفقه از تاریخ اردیبهشت ۱۴۰۰ تا صدور رای تمکین(بهمن ۱۴۰۲ ) ماهیانه یک میلیون و پانصد محکوم شده است، از طرفی ماده ۴۷۷ هم مورد پذیرش دادگستری استان و معاونت قضایی قرار گرفته و اکنون در مرحله دیوان است.
مسلما از آنجا که زوجه از تاریخ اردیبهشت ۱۴۰۰ زوج را کاملا رها کرده و در منزل پدرش بوده و به اظهار‌نامه‌ها هم توجه نکرده و روند دادرسی هم ۳ سال طول کشیده و پرونده نفقه هم درحال رسیدگی بوده و رای قطعی نفقه وجود نداشته، زوج واریزی به عنوان نفقه به زوجه انجام نداده است. در طول این سه سال یک بار هم زوجه به استناد بیماری صعب‌العلاج درخواست طلاق نموده که بصورت قطعی رد شده و شواهد و قرائن کاملا مشخص است زوجه از سال ۱۴۰۰ در تمکین نبوده.
حال زوجه به استناد اینکه زوج از سال ۱۴۰۰ نفقه نپرداخته دوباره دادخواست طلاق داده است.
چگونه باید اثبات کرد که زوجه اصلا در این تاریخ‌ها در منزل زوج نبوده و تمکین نکرده است و به شدت با زوج در اختلاف بوده است؟ آیا باید دادخواست اثبات نشوز داد؟ یا راهکار دیگری دارد که زوجه موفق به گرفتن طلاق نشود؟
