آیا شامل جرم فرار از دین می شود؟

با سلام خدمت وکلا و مشاورین محترم..
بنده طی دادخواست مطالبه ای علیه خوانده به میزان ۶۰ میلیون، با تامین خواسته اقدام به توقیف حسابهای بانکی و دو دستگاه خودرو وی قبل از رسیدگی نمودم. خوانده با تامین مبلغ ۶۰ میلیون خواسته در یکی از حسابهای بانکی خود و مسدودی آن به نفع پرونده و ارائه گواهی مسدودی مبلغ به شعبه، درخواست رفع توقیف از سایر حسابها و خودروها را می نماید که دستور رفع توقیف صادر می گردد..
پس از صدور رای قطعی و سپس صدور اجرائیه و صدور دستور به بانک جهت انتقال مبلغ بحساب خواهان، در مراجعه به بانک متوجه گردیدم که خوانده با نامه رفع توقیف صادره جهت رفع توقیف سایر حسابها،اقدام به رفع توقیف مبلغ مسدودی نیز نموده که متعاقب اعتراض بنده، متصدی بانک برداشت اشتباه از متن نامه توسط شعبه را علت رفع توقیف تمامی حسابها عنوان نموده است..
متعاقب آن، قاضی شعبه این عمل خوانده را شگرد تلقی و دستور جلب خوانده را صادر نمودند که پس از مراجعه به بانک و وقوف عوامل آن به شگرد صاحب حساب، مبلغ ۵۰ میلیون از یک حساب دیگر خوانده فورا توقیف و بحساب بنده انتقال دادند..
حال با توجه به طلب باقیمانده بنده و هزینه های دادرسی بالغ بر ۱۳ میلیون باقیمانده و حکم جلب خوانده در یدم که بیش از یکسال اقدام ننمودم، آیا اقدام و شگرد محکوم علیه در رفع توقیف مبلغ مسدودی فوق الذکر بالا در بانک، فرار از دین محسوب می گردد یا نه.؟ لطفا با استدلال توضیح دهید..

و سئوال دیگر اینکه: با توجه به محکومیت خوانده تنها به اصل مبلغ و و رد خسارت تاخیر تادیه در متن دادنامه، آیا می توان از تاریخ قطعی شدن دادنامه تا به امروز پیرامون تاخیر وی در پرداخت، مجددا دادخواست تاخیر تادیه از زمان قطعیت دادنامه تا زمان وصول در همان شعبه طرح نمود.؟؟