در چه شرایطی روانپزشک می تواند فرد را به صورت اجباری بستری یا از حضور ازاد در جامعه منع کند؟
فردی در دوره های روانی اش تهدید به خودکشی و دگر کشی دارد اما هیچ مدرکی برای اثبات ان وجود ندارد و در بیشتر موارد عادی است حتی فرد گرم و صمیمی دیده می شود و تشخیص حتی برای روانپزشک ممکن نیست(صرفا ادعای خود فرد وجود دارد و یکسری اعمال موقتی اما بسیار خطر ساز و غیرقابل پیش بینی).در پنهان کردن مهارتی فوق العاده دارد.بستری را نمی پذیرد. چه ماده و بندی قانونی برای این شرایط وجود دارد؟ اگر بخواهیم مدارک کافی جمع کنیم چه مدارکی مورد قبول دادگاه است.
