قانون گذرنامه در سال ۱۳۵۱ به تصویب رسید.
در این قانون به طور عمده دو نوع رفتار مجرمانه بررسی شده است، یکی جرم خروج غیر قانونی از کشور و دیگری خارج کردن افراد از کشور.
دو نوع رفتار مجرمانه در قانون گذرنامه
- جرم خروج غیرمجاز از کشور توسط فرد
- عبور دادن افراد از کشور توسط دیگران
گذرنامه یک سند رسمی است که از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران برای مسافرت اتباع ایران به خارج یا مسافرت از خارج به ایران داده می‌شود و دریافت آن برای ورود و خروج از کشور ضروری است.
طبق قانون گذرنامه برای خروج بدون داشتن گذرنامه یا اسناد در حکم گذرنامه، حبس از دو ماه تا شش ماه یا پرداخت جریمه نقدی یا هر دو مجازات در نظر گرفته شده است.
و همچنین اگر شخصی گذرنامه دریافت کرد، باید به صورت مجاز و قانونی از کشور خارج شود؛ بنابراین خروج از کشور از راه های غیر قانونی جرم محسوب شده و قابل مجازات است.
بنیاد وکلا به شما کمک می‌کند تا با جستجو و انتخاب متخصصین حقوقی، کار حقوقی خود را با هزینه مشخص و در کوتاه‌ترین زمان ممکن انجام دهید.
مجازات افرادی که قصد خروج غیر قانونی از کشور دارند
طبق قانون، مجازات این افراد نیز یک تا سه ماه حبس تعیین شده است.
حال اگر شخصی مرتکب دو تخلف باهم شود، یعنی هم گذرنامه دریافت نکرده باشد و هم قصد خروج غیر قانونی از کشور را داشته باشد، مجازات شدید شش ماه حبس و بیشترین جزای نقدی مقرر در قانون را باید تحمل کند.
اعتبار سند رسمی گذرنامه
اصولاً گذرنامه برای مسافرت به همه کشور‌ها اعتبار دارد، مگر به کشور‌هایی که دولت در موارد خاصی مسافرت اتباع ایران را به آن کشور‌ها ممنوع یا محدود کرده باشد و سفر به کشور‌هایی که ورود به آن‌ها ممنوع است، عمل مجرمانه تلقی شده است.
در این موارد مرتکب، به مجازات حبس یا پرداخت جریمه یا به هر دو مجازات محکوم می‌شود.
دریافت گذرنامه از راه های غیرقانونی چه مجازاتی دارد؟
طبق قانون اگر کسی برای دریافت گذرنامه یا دیگر اسناد در حکم گذرنامه به نام خود یا به نام دیگری اسناد و مدارک جعلی یا متعلق به دیگری را به مراجع صلاحیت‌دار تسلیم کند، مرتکب تخلف شده است.
در این حالت او به مجازات حبس محکوم می شود.
البته در صورتی که عمل او منجر به صدور گذرنامه هم شود، مجازات حبس افزایش می‌یابد و به دو ماه تا دو سال خواهد رسید.
