آیا قتل مانع ارث می شود؟

ارث در لغت

به معنی مال، دارائی شخص مرده را صاحب شدن، آنچه از مال مرده به بازماندگانش رسد، ترکه، متروکات باز مانده و وامانده می‌باشد.

ارث در اصطلاح حقوق مدنی

ارث، به دارائی متوفی بعد از کسر واجبات مالی و دیون و ثلث، ارث می‌گویند.

قتل

در لغت به معنی کشتن و کشتار می‌باشد.

قتل در اصطلاح یعنی لطمه به حیات دیگری وارد ساختن خواه به واسطه عمل مادی و فیزیکی باشد و خواه به واسطه ترک فعل، مانند اینکه مادری به طفل شیرخوار خود که تحت حضانت اوست شیر ندهد، تا او بمیرد و به هر حال باید قصد داشته باشد، در غیر اینصورت قتل غیر عمدی صدق می‌کند.

ماده ۸۸۰ قانون مدنی:

«قتل از موانع ارث است، بنابراین کسی که مورث خود را عمدا بکشد از ارث او ممنوع می‌شود اعم از اینکه قتل بالمباشره باشد یا با بالتسبیب و منفردا باشد یا به شرکت دیگری.»

شرایط قتل مانع از ارث

عمدی بودن قتل:

منظور از عمد، داشتن علم و آگاهی از ارتکاب فعل به منظور رسیدن به نتیجه آنست انگیزه قتل تاثیری در مطلب ندارد؛ چنانچه اگر کسی فرزندش را به قصد تادیب با وسیله‌ای بزند که عادتا کشنده است و منجر به قتل وی شود، از ارث او ممنوع خواهد بود.

همچنین اگر کسی مورث خود را که در بستر بیماری است و درد و رنج فراوانی می‌کشد، به منظور نجات از این درد و رنج (حتی به اصرار بیمار) او را بکشد، از ارث او محروم خواهد شد.

«قتل از موانع ارث است، بنابراین کسی که مورث خود را عمدا بکشد از ارث او ممنوع می‌شود، اعم از اینکه قتل بالمباشره باشد یا با بالتسبیب و منفردا باشد یا به شرکت دیگری.»

در قتل شبه عمد و خطاء محض قاتل از ارث ممنوع نخواهد بود، البته در مورد ارث بردن قاتل خطایی از مورث مقتول قول مشهور امامیه آنست که در این گونه قتل‌ها، قاتل از ترکه مقتول ارث می‌برد، ولی از دیه ناشی از قتل ارث نمی‌برد.

قتل تسبیبی و مباشری:

بر اساس ماده ۸۸۰ قانون مدنی در مانعیت قتل عمدی به نحو عدوانی، فرقی بین قتل مباشری و تسبیبی نیست و آنگونه که از ظاهر روایات و دلایل وارده در باب قتل بر می‌آید، لفظ قاتل اعم از مباشر و مسبب است و چنانچه بتوان عرفا بر شخص، قاتل اطلاق نمود و عمل قتل را به وی منسوب نمود، خواه وی مباشرتا دست به قتل زده یا تسبیبا، قانونا قاتل شناخته می‌شود.

قتل عمدی که به طور مشترک انجام می‌گیرد نیز مانع ارث بردن وارث از مورث خود می‌باشد، از نظر مقنن تنها وقوع عمدی قتل، مانع از ارث است و چگونگی وقوع آن تاثیری در این مجازات ندارد.

وقوع قتل از طرف وراث:

در صورتی که وارث در دعوائی مورث خود را شدیدا مضروب نماید، ولی مورث در مسیر انتقال به بیمارستان تصادف نموده و این تصادف موجب مرگ او شود، چنین شخص از ارث محروم نیست.

هرگاه مرد همسر خود را درحال زنا با مرد اجنبی مشاهده کند و علم به تمکین زن داشته باشد، می تواند درهمان حال، آنان را به قتل برساند.

نظربه اینکه مرد درصدد دفاع ازناموس برآمده ودفاع وی مشروع قلمداد می گردد، بنابراین از ممنوعیت از ارث بری معاف می باشد.

در مورد قید «مورث خود» در ماده ۸۸۰ قانون مدنی باید گفت در صورتی که شخص به قتل مورث شخص دیگری اقدام نماید و آن دیگری، خود به نوعی مورث قاتل باشد در چنین فرضی، قاتل از ارث محروم نیست.

برای مثال، هرگاه شخص به قتل پدر بزرگ خود اقدام کند و دارائی پدربزرگ پس از مرگش به تنها فرزندش که پدر قاتل است، انتقال یابد و پدر قاتل نیز پس از چندی فوت نماید، در این حالت، قاتل وارث دارائی به جای مانده از پدر خود خواهد بود؛ هر چند بخش عمده‌ای از دارائی به جا مانده از پدر، ترکه پدربزرگ باشد.

نامشروع بودن قتل:

از میان اقسام سه گانه قتل تنها قتلی مانع از ارث است که از روی عمد و ظالمانه (ناحق) واقع شود.

به نظر می‌رسد مفاد ماده ۸۸۰ قانون مدنی ایران مبنی بر محروم بودن قاتل عمدی از ارث مورث خود مورد اتفاق و قبول مذاهب مختلف اسلامی و جمیع مذاهب و فرق اسلامی، در مانع ارث بودن قتل عمدی به ناحق، اتفاق نظر دارند.

علت حرمان قاتل از ارث

علت و فلسفه محروم بودن قاتل از ارث مقتول، نیز خیلی روشن است و آن را می توان به دو صورت زیر بیان کرد:

• اول – اینکه شارع و قانونگذار خواسته است با قاتل مقابله و معامله به مثل کند، بدین نحو که قاتل احترام قانون حرمت قتل نفس را نقض کرده تا به مال مقتول دست یابد، قانون هم به مقابله با او برخاسته او را از ارث مقتول محروم و از رسیدن به مقصد نامشروعش بازداشته است.
• دوم- سیاست جزائی اقتضاء می کند که شارع و قانونگذار به منظور جلوگیری از قتل و برای حفظ جان مورث که به خاطر طمع و ارث نسبت به مال او در معرض خطر قرار گرفته یا محروم شناختن چنین وارثی انگیزه و علت ارتکاب قتل را از بین ببرد تا جان او محفوظ بماند و واضح است که از بین بردن علت بهترین وسیله برای از بین بردن معلول است.

درموارد ذیل قتل عمدی مانع ارث بردن از مورث مقتول نمی شود:

قتل عمدی به حق و به حکم قانون:

درصورتی که قتل عمدی مورث به حکم قانون یا برای دفاع باشد، قاتل ممنوع از ارث نخواهد شد، مثل سربازی که درمیدان جنگ مورث خود را که درصف دشمن است به قتل برساند.

ارتکاب قتل درمقام دفاع:

ارتکاب عملی برحسب ضرورت، ازطرف شخص دربرابریک حمله نامشروع وبه منظورنجات خود یا دیگری تعریفی است که از دفاع مشروع می شود.

درماده ۸۸۱ قانون مدنی آمده، درصورتی که قتل عمدی مورث برای دفاع باشد، ممنوعیتی برای ارث بری ایجاد نمی کند.

این رفع ممنوعیت از ارث بری هم برای وقتی است که قتل مورث برای دفاع از نفس، مال یا آبروی خویش باشد و هم برای دفاع از نفس، عرض، ناموس ومال دیگری.

درماده ۸۸۱ قانون مدنی آمده، درصورتی که قتل عمدی مورث برای دفاع باشد ممنوعیتی برای ارث بری ایجاد نمی کند. این رفع ممنوعیت از ارث بری هم برای وقتی است که قتل مورث برای دفاع از نفس، مال یا آبروی خویش باشد وهم برای دفاع از نفس، عرض، ناموس ومال دیگری.

طرح یک سوال: آیا دفاع درمقابل تصرفات مجریان قانون نیز رافع ممنوعیت ارث بری است؟

پاسخ: مقاومت دربرابر قوای تامینی وانتظامی درمواقعی که مشغول انجام وظیفه خودباشند دفاع محسوب نمی شود.

ولی اگر مثلا"، پدری بخواهد بدون داشتن حکمی از مقام قضایی، وارد منزل پسرخود شده و اموال وی را بدون اجازه و اختیار قانونی ضبط نماید؛ چون این عمل وی، تجاوز از اختیارات قانونی است، پسر می تواند مانع این کارشود و چنانچه با رعایت مقررات به دفاع از مال خویش بپردازد و پدر به قتل برسد، عمل وی قانونا" دفاع مشروع به شمار می آید، درنتیجه، از ارث پدر ممنوع نمی گردد.

قتل در فراش:

هرگاه مرد همسر خود را در حال زنا با مرد اجنبی مشاهده کند و علم به تمکین زن داشته باشد، می تواند درهمان حال، آنان را به قتل برساند.

نظربه اینکه مرد درصدد دفاع از ناموس برآمده و دفاع وی مشروع قلمداد می گردد، بنابراین از ممنوعیت از ارث بری معاف می باشد.