خیانت یکی از عواملی است که امروزه با سست گشتن بنیادهای خانواده و افزایش روابط اجتماعی ناصحیح و رواج نادرست فرهنگ استفاده از شبکههای اجتماعی، متاسفانه در جامعه شیوعی بیشتر از گذشته، یافته است.
البته اتفاق دیگری که رخ داده است، این است که با گسترش این روابط نادرست، ظن آن نیز در زوجین امروزی بیشتر شده است.
گاهی گفتگوها، پیامکها و یا رفتارهایی رخ میدهد که همسر آن را به خیانت تعبیر میکند، که در برخی موارد صحیح است اما در مواردی نیز تنها گمانی نادرست است؛ البته در هر صورت تعاریف خیانت در قانون با تعاریف عامه متفاوت است.
از نظر قانونی زمانی میتوان حکم بر خیانت داد که توسط زن یا مرد عمل زنا صورت گرفته باشد و ثابت بشود و یا اینکه عملی منافی عفت سر زده باشد که از سوی قاضی به عنوان نشانهای برای خیانت به همسر تلقی شود. به این نشانهها در لفظ قانونی اماره میگویند، چنانچه قاضیای امارهای از خیانت ببیند، بنا به نظر و تصمیم خود میتواند شدت حکم را مشخص کند.
چنانچه اثبات شود که زن یا مردی با شخصی که بر او شرعا حلال نبوده است زنا کرده، همسر او میتواند از او شکایت حقوقی و یا شکایت کیفری نماید.
در صورت اثبات جرم، حکم خیانت به همسر بنا به نوع و جزئیات آن، اینکه قاضی رابطه را زنای محسنه، غیر محسنه و زنای با عنف، تشخیص دهد، میتواند اعدام سنگسار و یا تبعید باشد.
مجازات خیانت به همسر چیست؟
اما در خصوص مجازاتهای مربوط به خیانت، بنا بر حقوقی یا کیفری بودن شکایت میتواند متفاوت باشد، همچنین بر اساس شواهد و اثبات قطعی خیانت میتواند متفاوت باشد.
چنانچه شاکی بتواند ثابت کند که همسرش با رابطه ی زنا به او خیانت کرده و شواهد و مدارک مستدل داشته و به دادگاه ارائه کند، از نظر حقوقی میتواند حق طلاق را از دادگاه بگیرد و در شکایت کیفری میتواند منجر به حکم اعدام، قصاص و تراشیدن موی سو و تبعید شود.
البته شاکی باید این را مد نظر داشته باشد که چنانچه اتهام زنا مطرح کند اما نتواند آن را اثبات نماید، متهم میتواند اعادهی حیثیت نموده و شکایت قذف یا تهمت کند و این میتواند برای شاکی مجازات به همراه داشته باشد.
همچنین اگر کسی از همسر خود برای خیانت شکایت کند، الزاما نیاز به اثبات زنا نیست، بلکه تمام رفتارهای اشتباه و نشانه هایی که حاکی از رفتارهای ناشایست و خلاف اخلاق و روابط نادرست باشد، میتواند نشاندهندهی خیانت باشد و تا نود ضربه شلاق در پی دارند.
برای مثال چنانچه همسر پیامهای ناشایست و یا تصاویر ناشایست و از این قبیل رفتارها داشته باشد.
البته افراد باید این را در نظر داشته باشند که نباید صرفا براساس ظن و گمانی که میتواند برپایهی سوء تفاهم باشد چنین شکایاتی کنند.
گاهی همسران ممکن است به بعضی از رفتارها حساسیت داشته باشند و در نهایت آنها را مصداق خیانت حساب کنند اما در حقیقت مسئلهای وجود نداشته باشد و سوء تفاهمی باشد، نتیجتا شایسته است که زوجین با یکدیگر گفتگو کنند و حساسیتهای یکدیگر را در نظر بگیرند.
تصورات نادرست پیرامون حکم و مجازات خیانت به همسر
بسیاری از افراد تصورات نادرستی از مطرح کردن مسئلهی خیانت و احکام آن در دادگاه دارند و هم زنان و هم مردان، تصورات اشتباهی در این خصوص دارند، خصوصا در زمانی که زوجین به اختلاف رسیدهاند و قصد جدایی از یکدیگر دارند.
بسیاری از مردان فکر میکنند با زدن اتهام خیانت به همسرشان میتوانند از پرداخت مهریه ی او و دیگر تعهدات مالی مانند نفقه و … معاف شوند و یا زنانی که تصورات نادرستی پیرامون حضانت فرزند و یا دیگر مسائل را مرتبط با خیانت میدانند.
تعدادی از این تصورات نادرست عبارتند از:
- اثبات خیانت پرداخت مهریه را از بین نمیبرد، مهریه امری بوده است که در موقع عقد مقید شده است و باید در همان زمان پرداخت میشده و این مسئله ربطی به کیفیت زندگیای که با آن عقد ایجاد شده و اینکه بعدها چه اتفاقاتی رخ داده است ندارد.
متاسفانه بسیاری از آقایون این تصور نادرست را دارند و حتی در مواردی مشاهده شده است که عدهای اینگونه برای همسران خود پاپوش و موقیتهای ساختگی ایجاد کردهاند که این مسئله نه تنها خلاف اخلاقیات است، بلکه آنها را به هدفشان نیز نمیرساند و باید کماکان مهریه را نیز بپردازند.
- اثبات خیانت به همسر همچنین مرد را از پرداخت نفقه معاف نمیکند، نفقه از حقوق زن است و تا زمانی که زن تمکین میکند به او تعلق میگیرد؛ همچنین اثبات خیانت تنها نمیتواند حق اجرته المثل را از زن سلب کند.
۳- اثبات خیانت نمیتواند در حق حضانت و همچنین حق دیدار از فرزند موثر باشد، در هر صورت پدر یا مادر حق دیدار با فرزند خود را دارد و اثبات خیانت تنها در صورتی که مشخص کند شخص مشکلات و عدم صلاحیت اخلاقی دارد، میتواند در گرفتن حق حضانت موثر باشد.
