دادسراکیفری (جرائم)

آیا پیامک طبق قوانین ایران سند محسوب میگردد؟

حتما برای شما هم پیش آمده و مشاهده کرده اید که در خیلی از موارد افراد از طریق پیامک حرف هایی را رد و بدل می کنند که ممکن است به ضرر آنها تلقی شده و یا در صورت افشا شدن آثار قانونی بر آن ها مترتب باشد.

بنابراین، این مسئله نشان دهنده این است که اگر از طریق وسایل ارتباطی و تلفن همراه و پیامک فعالیت غیرقانونی و غیرمجازی صورت بگیرد که نتیجه آن بر هم زدن حریم خصوصی و نهایتا نظم اجتماعی باشد قانون و سیستم قضایی با آن برخورد می‌کند.

یکی از سوالاتی که در این زمینه مطرح می‌شود این است که آیا پیامک سند محسوب می شود یا خیر؟

برای مثال اگر بین دو فرد از طریق پیامک رابطه نامشروعی شکل بگیرد یا فردی از طریق پیامک مزاحم دیگری شود، ایا شخصی که علیه او  جرم صورت گرفته می تواند از این پیامها استفاده کند و در دادگاه ادعای خود را ثابت کند یا خیر؟ یا مثلا اثبات دین یا وقوع یک قرار داد از طریق پیامک قابل اثبات است یا خیر؟

با اینکه مشاهده شده در برخی موارد در دادگاه ها، پیامک به عنوان سند و دلیل ارتکاب جرم یا اثبات حقی محسوب شده ولی به نظر می رسد هنوز پلیس و سیستم قضایی توان لازم را برای بررسی و شناسایی جرم واینکه  بر اساس پیام بتواند جرم را به مجرم مستند کند وجود ندارد و اگر در این زمینه سهل انگاری صورت بگیرد، امکان دارد که مجرم به راحتی از زیر بار عمل انجام شده فرار کند.

در خصوص اینکه جرمی از طریق پیامک صورت بگیرد، دو حالت قابل بررسی است:

  • اول این که اساسا جرمی تحت عنوان مزاحمت پیامکی  و تلفنی رخ دهد، بدین معنی که فردی عمدا و با سوء نیت از طریق پیامک برای شخص دیگری که ممکن است حتی او را نشناسد مزاحمت ایجاد کرده و از این طریق حریم خصوصی را او را زیر پا گذاشته و نقض کند.

مثل اینکه پسری شماره دختری را به دست می آورد و برای او ایجاد مزاحمت می نماید و یا حتی  از این طریق او را تهدید به بردن آبرویش پیش خانواده می‌کند و از او درخواست باج خواهی و اخاذی  دارد.

در این موارد باید گفت که  اساسا جرم محسوب شده و مجرم به مجازات تعزیری محکوم می‌شود که این مجازات تعزیری شامل شلاق و حبس و جریمه نقدی و مالی می باشد که بسته به نظر قاضی و با توجه به شخصیت مجرم و نوع مزاحمت تعیین می‌شود.

برای این کار کافیست پرینت مکالمات و پیامک های هر دو طرف از طریق شرکت مخابرات و با دستور قضایی بررسی شود.

به محض اینکه برای قاضی محرز شود که پیام ها با ادعای شاکی یکی است و ادعا را ثابت می کند، برای اثبات جرم مزاحمت پیامکی کافی است.

  • حالت دوم این است که پیامک به منظور مزاحمت صورت نگرفته ولی می‌تواند به عنوان دلیل و مدرک برای اثبات رابطه های دیگری مثل رابطه نامشروع یا حتی وقوع معامله و وجود تعهداتی بین افراد باشد که در این مورد اکثرا بین حقوقدانان اختلاف می باشد که آیا پیامک مستقیما دلیل محسوب می‌شود یا خیر؟

علی رغم اینکه تعدادی از دادگاه‌ها، به دلیل بودن پیامک برای اثبات جرم یا اثبات یک رابطه حقوقی رای داده اند ولی به نظر می‌رسد باید در این زمینه با احتیاط بیشتری رفتار کرد.

به نظر ما پیامک، دلیل محسوب نمی شود بلکه به عنوان اماره و نشانه می تواند به قاضی کمک کند؛ بنابراین پیامک به عنوان تنها سند، مورد استناد قرار نمی‌گیرد.

دیوان عالی کشور نیز در رایی به همین موضوع رای داده و در پرونده ای که در آن پیامک به عنوان دلیل محسوب شده است، قرار رد دادخواست صادر کرده است.

ولی این نکته غیر قابل انکار است که پیامک می‌تواند به عنوان یک دلیل تکمیلی برای اثبات ارتکاب جرم و مشخص شدن حقیقت باشد و برای قاضی علمی را ایجاد کند تا از آن طریق حکم مقتضی صادر کند.

کمک گرفتن از یک وکیل پایه یک دادگستری یا مشاوره حقوقی در این زمینه مفید به نظر می رسد.

میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۱ رای

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا