قرار تامین کیفری قراری است که به منظور دسترسی به متهم و حضور به موقع وی، جلوگیری از فرار یا مخفی شدن او و تضمین حقوق بزه دیده برای جبران ضرر و زیان وی صادر می شود.
بازپرس پس از تفهیم اتهام به متهم و وکیل وی و تحقیق لازم در خصوص جرم، در صورت وجود دلایل کافی، یکی از قرارهای تامین مقرر در قانون آیین دادرسی کیفری را صادر می نماید.
انواع قرارهای تامین بر طبق ماده ۲۱۷ قانون آیین دادرسی کیفری بیان شده است. یکی از قرارهای تامین کیفری که از سوی دادسرا حسب نظر قاضی صادر می گردد، التزام به عدم خروج از منزل یا محل اقامت تعیین شده با موافقت متهم با تعیین وجه التزام از طریق نظارت با تجهیزات الکترونیکی یا بدون نظارت با این تجهیزات می باشد.
در صورتی که قاضی با توجه به نوع جرم و وجود سایر شرایط، عدم خروج از منزل را لازم بداند، این قرار را صادر می نماید. به همین دلیل در این مقاله به بررسی قرار های تامین کیفری و التزام به عدم خروج از منزل یا محل اقامت تعیین شده و شرایط و ضوابط آن و نحوه اعمال و اجرای این قرار می پردازیم.
قرارهای تامین کیفری
به تصمیمات صادره از سوی دادسرا قرار می گویند که انواع مختلفی دارد، مانند: قرار های تامین، قرار بازداشت موقت، قرار منع تعقیب و غیره. قانونگذار در قانون قرارهای تامین را برای دسترسی به متهم قرار داده تا در صورتی که مقام قضایی نیاز به صدور قرار را لازم بداند صادر نماید.
قرارهای تامین با توجه به نوع جرم و میزان اهمیت جرم و شرایط متهم و بزه دیده به چند دسته تقسیم می شوند که بنا بر تصمیم مقام قضایی قرار مقتضی صادر می گردد.
قرارهای تامین کیفری که در قانون آیین دادرسی کیفری بیان شده است با تقسیم بندی مشاوره حقوقی عبارتند از:
- التزام به حضور با قول شرف
- التزام به حضور با تعیین وجه التزام
- التزام به عدم خروج از حوزه قضایی با قول شرف
- التزام به عدم خروج از حوزه قضایی با تعیین وجه التزام
- قرار کفالت با تعیین وجه‌الکفاله
- التزام مستخدمان رسمی کشوری یا نیروهای مسلح به حضور با تعیین وجه‌التزام، با موافقت متهم و پس از أخذ تعهد پرداخت از محل حقوق آنان از سوی سازمان مربوط
- التزام به عدم خروج از منزل یا محل اقامت تعیین شده با موافقت متهم با تعیین وجه التزام از طریق نظارت با تجهیزات الکترونیکی یا بدون نظارت با این تجهیزات
- التزام به معرفی نوبه ای خود به صورت هفتگی یا ماهانه به مرجع قضائی یا انتظامی با تعیین وجه التزام
در این ماده ۱۰ نوع قرار تامین کیفری نام برده شده است که مقام قضایی صادر کننده قرار با توجه به درجه جرم ارتکابی و میزان ضرر و زیان و خسارت وارد شده به طرف دیگر دعوا، قرار یا تصمیم مقتضی را صادر می نماید.
قرار التزام به عدم خروج از منزل یا محل اقامت
به گفته وکیل تلفنی ما قرار التزام به عدم خروج از منزل یا محل اقامت از جمله قرارهای تامینی است که از سوی دادسرا صادر می گردد.
مرجع قضایی با صادر کردن این قرار متهم را ملزم به حضور به موقع می کند و دادسرا با توجه به جرم ارتکابی در صورت لزوم، قرار التزام به عدم خروج از منزل یا محل اقامت تعیین شده با موافقت متهم با تعیین وجه التزام از طریق نظارت با تجهیزات الکترونیکی یا بدون نظارت با این تجهیزات را صادر می نماید.
قرار التزام به عدم خروج از منزل یا محل اقامت بدین معنا می باشد، که متهم ملزم می شود که از منزل خارج نشود و زمان احضار دادگاه در دادسرا حاضر گردد، مگر اینکه به دلیل عذر موجه در دادگاه حاضر نگردد.
نحوه اعمال قرار التزام به عدم خروج از منزل یا محل اقامت
قانونگذار در آیین نامه شیوه اجرای قرارهای نظارت و تامین قضایی، نحوه اعمال قرار التزام به عدم خروج از منزل یا محل اقامت را در طی چند ماده بیان کرده است.
بر طبق ماده ۲۳ آیین نامه مذکور مقام قضایی صادرکننده قرار التزام، باید منزل یا محل اقامت تعیین شده با موافقت متهم و محدوده ای که وی حق تردد در آن را دارد به صورت دقیق مشخص و به متهم تفهیم نماید.
از راهکارهای نظارت بر انجام این قرار بر طبق آیین نامه این است که مرجع قضایی می‌تواند حضور و غیاب متهم را از طریق نظارت الکترونیکی انجام دهد.
یکی دیگر از قرار های نظارت، قرار نظارت مبنی بر معرفی متهم به مرکز یا نهاد معین می باشد.
منظور از نظارت الکترونیکی یعنی شیوه‌ای که اجازه می‌دهد، حضور و غیاب متهم از راه دور فقط در محدوده مکانی که توسط مرجع صادرکننده قرار تعیین می‌شود، در مدت معین توسط ابزار الکترونیکی که به این منظور ایجاد شده مورد کنترل قرار گیرد.
نکته قابل توجه اینکه متهم نباید در مدت اجرای نظارت الکترونیکی، دستگاه فرستنده را از خود جدا کند.
برای دریافت مشاوره حقوقی آنلاین و حضوری جهت رزرو وقت به وب سایت بنیاد وکلا مراجعه نمایید.
