خانواده

اقسام قرابت مطابق قانون مدنی

یکی از موضوعات مهم در فقه اسلامی، احکام مربوط به قرابت و خویشاوندی است.

به تَبَع فقه، در قانون مدنی موادی به بحث مربوط به خویشاوندی و انواع آن اختصاص یافته است؛ از آن رو که در قانون مدنی، تکالیفی در ارتباط با برخی خویشاوندان مقرر شده است، شناختن رابطه خویشاوندی و انواع آن موضوعی مهم است.

نوشته های مشابه

همچنین، آثار قرابت سبب می شود که اطلاع از انواع قرابت که در قانون مشخص شده اند ضروری شود.

مطابق قانون مدنی انواع قرابت را می توان به قرابت نسبی، سببی و رضاعی تقسیم کرد؛ به همین دلیل، در این مقاله به پیروی از قانون مدنی انواع و اقسام قرابت اعم از قرابت نسبی، قرابت سببی و قرابت رضاعی را مورد بررسی قرار می دهیم.

قرابت نَسَبی

یکی از اقسام قرابت، مطابق قانون مدنی قرابت نسبی است.

همانطور که از نام آن پیداست، قرابت نسبی نوعی از قرابت یا خویشاوندی است که به موجب رابطه خونی و نَسَبی میان دو شخص ایجاد می شود.

قانون مدنی در ماده ۱۰۳۲ قانون مدنی قرابت نسبی و طبقات آن را با تفصیل بیان کرده است.

به عنوان مثال، رابطه پدر فرزندی از مصادیق مهم قرابت نسبی است یا رابطه میان مادر و فرزند، خواهر و برادر، عمو و عمه و خاله و دایی.

به هر حال، در خصوص شناسایی مصادیق خویشاوندان نسبی ملاک قرار می گیرد، رابطه ای است که به واسطه تولد یا منتهی شدن دو نفر به یک نسل واحد بوجود می آید.

قرابت سَببی

یکی دیگر از انواع قرابت که در کنار قرابت نسبی از اهمیت فراوانی برخوردار است، قرابت سببی است.

قرابت سببی نوعی از خویشاوندی است که به موجب ازدواج میان اشخاص پدید می آید؛ یکی از مصادیق بارز قرابت سببی رابطه زن و شوهری است.

به موجب ماده ۱۰۳۳ قانون مدنی هرکس که با دیگری ازدواج کند ، با تمام اقربای نسبی او قرابت سببی خواهد داشت؛ بعنوان مثال، پدر و مادر زن یک مرد اقربای سببی آن مرد نیز محسوب می شوند.

قرابت رضاعی

بر اساس قانون مدنی یکی دیگر از اقسام قرابت، قرابت رضاعی است.

خویشاوندی رضاعی در صورتی بوجود می آید که یک طفل با شرایط معینی که در ماده ۱۰۴۶ قانون مدنی مشخص شده اند از زنی به غیر مادر خود شیر بخورد که در این صورت قرابتی میان طفل و آن زن بوجود می آید که به آن قرابت رضاعی گفته می شود.

لذا یکسری از محدودیت هایی برای ازدواج ایجاد می شود که مطابق محدودیت های قرابت نسبی برای ازدواج است؛ یعنی همانطور که شخص نمی تواند با خواهر یا مادر خودش ازدواج کند، با خواهر و مادر رضاعی اش نیز نمی تواند ازدواج کند.

میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۱ رای

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا