سفتهوصول مطالبات

درباره سفته بدانید

 تصوری که در مورد سفته در ذهن خیلی از ما شکل گرفته در حدی است که از این وسیله تعهد پول می‌ترسیم یا تصور می‌کنیم نقطه ضعف بزرگی است که ممکن است بعدها علیه خودمان، از آن استفاده شود؛ اما سفته بر خلاف این تصور مطلق، نکات و ویژگی های مختلفی دارد که می تواند بسیار کاربردی باشد.

بنابراین لازم است کمی اطلاعات در مورد سفته داشته باشیم.

آنقدر مردم از چک استفاده می‌کنند که تقریبا این سند قدیمی به حاشیه رفته و کمتر به آن توجه می‎شود، برای تهیه سفته بهتر است به بانک مراجعه کنیم.

افرادی نیز هستند که اقدام به فروش سفته می‌کنند و گاهی ممکن است به علت جعل از اعتبار کافی برخوردار نباشد؛ همچنین هر برگ سفته تا مبلغی که به روی آن نوشته میزان تعهد را برای صادر کننده نشان می‎دهد.

برای مثال سفته‌ای که روی آن نوشته تا مبلغ  یک میلیون ریال، اعتبار آن نمی‌تواند بیشتر از یک میلیون ریال باشد بنابراین بیشتر از یک میلیون تومان نمی‎توان نسبت به آن تعهد کرد.

از آنجا که سفته یک سند تجاری است و در قانون تجارت تحت عنوان فته طلب از آن نام برده و برای صدور آن هم شرایطی قرارداده است؛ حتما باید مشخصات ظاهری سفته بر طبق قانون تجارت رعایت شود در غیر این‌ صورت مشمول مقررات قانون نمی‌شود.

مثلاً بر اساس ماده ۳۰۸ قانون تجارت مبلغ باید حتما به صورت تمام حروف نوشته شود، همچنین نباید مبلغی که تعهد می‌شود از مبلغ این سفته بیشتر باشد.

گیرنده‎ ی سفته باید حتماً مشخص باشد اما لازم نیست نام شخص خاصی در آن نوشته شود، بلکه همانند چک می‌توان آن را در وجه حامل یا به حواله کرد شخص دیگری صادر کرد.

بر اساس قانون، حتما تاریخ سفته باید مشخص باشد؛ زیرا اگر تاریخ نوشته نشود سند عادی به حساب می آید که فقط برطبق قانون مدنی این یک سند مطالبه ی طلب محسوب می‎شود و می‎توان در دادگاه حقوقی اقدام به وصول آن کرد.

دارنده باید درتاریخ سررسید، سفته را مطالبه کند که اگر مبلغ سفته پرداخت شد قضیه تمام است، در صورت عدم پرداخت باید ظرف ۱۰ روز از تاریخ سررسید واخواست شود.

واخواست یک سند اعتراضی است علیه صادر کننده که شکل آن به صورت برگه چاپی است و در دادگستری‌ها و بانک‌ها موجود است.

در واخواست دستور پرداخت وجه به وسیله دادگاه صورت می‌گیرد، این برگه واخواست سه نسخه است که بوسیله واخواست‌ کننده امضا و پس از ابطال تمبر دولتی به دستور دادگاه به صادر کننده ابلاغ می‌شود.

گاهی وضعیت سفته تغییر می‎کند مثلاً اگر عبارت حواله کرد خط زده شود دیگر نمی‌توان آن را به دیگری انتقال داد و اگر مجبور به انتقال شویم باید پشت سفته بنویسیم این سفته به فلانی منتقل شد. در اصطلاح حقوقی به این کار ظهرنویسی گفته می‎شود.

اصولاً هدف از ظهرنویسی انتقال است و اگر هدف  وکالت در وصول باشد باید عبارت برای وکالت در پشت سند نوشته و توسط دارنده امضا شود.

برای این‎که بتوان برای وصول چک خود از مسئولیت تضامنی (کسانی که پشت آن را امضا کرده ‎اند) استفاده کرد باید حتما تا یکسال از تاریخ  واخواست، شکایت خود را  علیه آنها به دادگاه ارائه کرد، اگر این کار صورت نگیرد بعد از یک سال شکایت علیه ظهرنویس‌ها پذیرفته نیست و اگر اینکار صورت پذیرد می‌توان طلب را از ضامن‎ها مطالبه کرد.

میانگین امتیازات ۴ از ۵
از مجموع ۳ رای

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا