در بسیاری از مواقع پیش می آید که زوجین در زمان جدایی و طلاق، دارای فرزند یا فرزندانی هستند، به غیر از مواردی که طرفین در مورد حضانت فرزندان و نحوه نگهداری از آن ها بین خودشان به توافقی رسیده باشند، در سایر موارد باید بر اساس الزامات قانونی و تشخیص سن قانونی عمل کرد.
حضانت در واقع به معنای نگهداری و سعی در تربیت و آموزش کودک می باشد که براساس قانون مدنی حضانت دختران تا سن هفت سالگی با مادر و بعد از آن تا زمانی که دختر به سنی برسد که از حضانت والدین خود خارج شود، با پدر می باشد.
البته این به آن معنا نیست که والدی که حضانت با او نیست حق ملاقات با فرزند را از دست می دهد، بلکه والدین در هر صورت حق ملاقات با فرزند خود را در فواصل زمانی تعیین شده و یا توافق شده، خواهند داشت، اما سوالی که در جلسات مشاوره حقوقی مطرح می شود، آن است که دختر از چه زمانی می تواند در رابطه با انتخاب یکی از والدین برای زندگی تصمیم گیری کند؟
در ادامه به توضیحات کاملی در خصوص سن قانونی و اختیارات دختر برای تصمیم گیری می پردازیم.
حضانت دختر قبل از سن قانونی برای تصمیم گیری
بر اساس ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی: برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می‌کنند، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است.
حضانت دختر تا هفت سالگی با مادر می باشد، مگر آن که طرفین بر خلاف آن توافقی کرده باشند.
البته این به آن معنا نیست که، هزینه و مخارج زندگی فرزند در زمان زندگی با مادر، برعهده مادر است، بلکه پدر موظف است که مخارج و هزینه های زندگی و به اصطلاح نفقه فرزند خود را بپردازد. برای همین هم در جلسات مشاوره حقوقی آنلاین و حضوری روش های مطالبه نفقه فرزند مفصلا مورد بررسی قرار می گیرد.
لازم به ذکر است که اگر پدر از تحویل طفل زیر هفت سال به مادرش امتناع کند، مادر می تواند در دادگاه درخواست صدور دستور موقت مبنی بر استرداد فرزند را مطرح کند.
در صورتی که مادر در زمان حضانت فرزند، اقدام به ازدواج کند، پدر می تواند با مراجعه به دادگاه حضانت را از مادر سلب کرده و خودش حضانت دختر را عهده دار شود.
حضانت فرزند دختر، قانونا بعد از هفت سالگی تا زمانی که وی از حضانت خارج شده و بتواند در مورد آن که پیش چه کسی می خواهد زندگی کند تصمیم بگیرد، با پدر است.
سن قانونی دختر برای تصمیم گیری
فرزندان، تا زمانی که به سن بلوغ برسند، تحت حضانت والدین خود هستند و نمی توانند خودشان در مورد آن که می خواهند پیش چه کسی زندگی کنند، تصمیم بگیرند، اما از زمانی که به سن بلوغ می رسند، قانونا تصمیم گیری و اختیار در خصوص آن که می خواهند پیش چه کسی زندگی کنند، با خودشان است.
بنابراین دختران بعد از نه سالگی، می توانند انتخاب کنند که می خواهند نزد کدام یک از والدین خود زندگی کنند.
البته در صورتی که دختر نزد مادر خود زندگی کند نیز باز هم پدر ملزم به پرداخت نفقه و هزینه های زندگی است. همچنین حق ملاقات والدین با فرزند خود همیشه محفوظ بوده و پدر یا مادری که حضانت را برعهده ندارد، نمی توان از ملاقات فرزندش محروم کرد.
از سوی وکیل ما لازم به ذکر است که بر اساس ماده ۱۱۷۳ قانون مدنی در صورت حصول یکی از موارد ذیل، ممکن است بنا به تشخیص دادگاه حضانت ساقط شود:
- اعتیاد به الکل، قمار و مواد مخدر به نحو زیان آور
- داشتن فساد اخلاقی و اشتهار به استفاده از کلمات رکیک و فحش
- مبتلا بودن به بیماری های روانی
- سوء استفاده کردن از کودک و اجبار او به گدایی، قاچاق و فحشا
- ضرب و جرح و تکرار آن به نحوی که خارج از حد متعارف باشد.
برای دریافت اطلاعات بیشتر می‌توانید از وکیل تلفنی ما نیز کمک بگیرید.
