بررسی جرم افشای اطلاعات شخصی دیگران

قانون مجازات اسلامی، در ماده ۷۴۵ (ماده ۱۶ قانون جرائم رایانه ای) افشای اسرار خصوصی دیگران را جرم دانسته و برای ان مجازات در نظر گرفته است.

حفظ اسرار و اطلاعات خصوصی مردم یکی از مهم‌ترین مصادیق حقوق شهروندی است.

قانون اساسی و قوانین عادی نیز به حمایت و تلاش برای جلوگیری از نقض و تعرض به این حق مهم شهروندی پرداخته‌ است.

در این نوشتار موضوع جرم افشای اطلاعات شخصی افراد بررسی شود.

افشای اطلاعات شخصی دیگران

بر اساس اصل ۲۵ قانون اساسی؛ بازرسی و نرساندن نامه‌ها، ضبط و فاش کردن مکالمات تلفنی، افشای مخابرات تلفنی و تلکس، سانسور، عدم مخابره و نرساندن آنها، استراق سمع و هر گونه تجسس ممنوع است، مگر به حکم و اجازه قانون.

مجازات افشای اسرار خصوصی

قانون مجازات اسلامی در خصوص جرم افشای اطلاعات اشخاص اعلام می‌کند که شنود پنهانی و کنترل مکالمات تلفنی اشخاص در غیر مواردی که قانون اجازه داده است جرم محسوب و برای شخصی که مرتکب این جرم شده، حبس یا جزای نقدی در نظر گرفته است.

مطابق این ماده هر یک از مستخدمان و ماموران دولتی، مراسلات یا مخابرات یا مکالمات تلفنی اشخاص را در غیر مواردی که قانون اجازه داده حسب‌ مورد گشوده، توقیف، بازرسی یا از بین ببرد یا ضبط و استراق سمع کند کرده یا بدون اجازه صاحبان آنها مطالبی را که متعلق دیگران است افشاء کند، به حبس از یک تا‌ سه سال و یا جزای نقدی از شش تا هیجده میلیون ریال محکوم خواهد شد.

همچنین قانونگذار استراق سمع از طریق سامانه‌های رایانه‌ای یا مخابراتی را جرم محسوب کرده است.

مطابق این ماده هر کس به طور غیر مجاز محتوای در حال انتقال ارتباطات غیرعمومی در سامانه‌های رایانه‌ای یا مخابراتی یا امواج الکترومغناطیسی یا نوری را شنود کند، به حبس از شش ماه تا دو سال یا جزای نقدی از ده میلیون تا چهل میلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.