فرزندخواندگی، یک سنت پسندیده جهانی و ایرانی است که در فقه نیز به آن توجه شده است. این اصطلاح به معنای گرفتن دست فرزند، فراهم کردن سقف و سرپناه برای او و نجات او از دنیای ظالمانه اشاره دارد.
این وظیفه ممکن است چالش برانگیز باشد، اما از سوی دیگر، این عمل به عنوان یک کار بزرگ محسوب میشود که به نجات کودکان از بدبینیها، سرپرستان ناپسند یا بیسرپرستی کمک میکند.
حساسیتهای روانی و عاطفی در زمینه فرزندخواندگی، موجب ایجاد سختگیریهای حقوقی شده است که توسط قانونگذاران به منظور جلوگیری از ورود آسیب به کودکان و سرپرستان به کار گرفته میشود.
این حقوق و مقررات دقیق ترتیباتی را فراهم کردهاند تا جامعه بتواند به نحوی مؤثر و حفاظتگر از حقوق و امنیت فرزندانی که به عنوان فرزندخوانده به دنیا آمدهاند، عمل کند.
در ادامه این مطلب، مدارک مورد نیاز برای درخواست فرزندخواندگی، قانون فرزندخواندگی در جمهوری اسلامی ایران، شرایط لازم برای سرپرستان در فرآیند فرزندخواندگی به کمک وکیل پایه یک دادگستری امور خانواده، وضعیت ارث در فرزندخواندگی و دیگر جزییات مربوط به آن پرداخته خواهد شد.
بازگشت فرزندخوانده به بهزیستی
اگرچه فرآیند گرفتن یک کودک به سرپرستی یکی از لحظات پربار و مهم زندگی است، اما باید توجه داشت که این موضوع به پایان خوش قصه نمیانجامد.
حقوق سرپرستی کودکان، به عنوان یک حکم دائمی شناخته نمیشود و بسته به شرایط و احوال مختلف میتواند از طریق دادگاه فسخ شود.
این وضعیت باعث میشود که بسیاری از زوجین پس از انتخاب و امیدوار کردن کودک، به دلایل متعددی او را به بهزیستی باز گردانند.
برخی از این دلایل ممکن است شامل عدم تطابق موقتی یا دائمی انتظارات واقعیت زندگی با امیدها و آرزوهای ابتدایی باشد. این امر باعث میشود که طرد شدن برای کودک، به تدریج بیشترین سختی و اثرات ناخوشایند را برای او به همراه داشته باشد.
از این رو، ابتدا سرپرستان نیازمند به فکر و اراده محکمی هستند تا با دقت و اهمیت لازم، تصمیم به پذیرش مسئولیت نسبت به یک بچه بگیرند که از خون خودشان نیست.
سپس، نیاز است که این سرپرستان با هوش و حساب شده، فرآیند امیدبخشی و تشویق کودک را شکل دهند تا او به آرامی به محیط جدید خود تطابق پیدا کند.
نسبت خونی کودکان فرزندخوانده
کودکانی که قصد فرزندخواندگی درباره آنها گرفته میشود، ممکن است در شرایط وضعی متنوعی قرار داشته باشند. این افراد ممکن است از ابتدا نسبت مشخصی نداشته باشند و والدین آنان از زمان تولدشان ایشان را ترک کرده باشند.
این موقعیت معمولا باعث میشود که این کودکان به نگهداری بهزیستی سپرده شوند و به عنوان نیازمندان از سیستم حمایتی جامعه استفاده کنند.
همچنین، ممکن است نسبت کودک مشخص باشد، اما در شرایط دیگری قرار گیرد. به عنوان مثال، یک کودک یتیم ممکن است نسبت خود را بداند اما فاقد سرپرستی انسانی خانوادگی باشد.
در چنین حالتی، اقوام و اطراف ممکن است توانمندی یا تمایل به مراقبت از این کودک را نداشته باشند و بنابراین نیاز به سیستم بهزیستی به وجود میآید.
والدین بدسرپرست
در صورتی که والدین یک کودک بدسرپرست باشند و به دلیل جنایات یا مشکلات حقوقی، قادر به مراقبت از فرزند خود نباشند، مسئولیت نگهداری و حفاظت از این کودک به عهده نهادهای بهزیستی میافتد.
این سازمانها معمولا با همکاری دادگاهها و سازمانهای قضایی، وظیفه پرداختن به نیازها و حقوق این گروه از کودکان را بر عهده میگیرند و تلاش میکنند تا برای آنها یک محیط پایدار و امن فراهم آورند.
در هر یک از این حالات، نقش نهادهای بهزیستی بسیار حیاتی است. آنها نه تنها مسئولیت مراقبت جسمی از این کودکان را دارند بلکه باید برای بهبود وضعیت روحی و روانی آنان نیز اقدام کنند.
این پروسه نیازمند هماهنگی بین اقوام، نهادهای حقوقی، و نهادهای بهزیستی است تا یک فرآیند فرزندخواندگی مناسب و مؤثر برقرار شود.
اولویت و ترجیحات افراد در فرزندخواندگی
بر اساس آمارها، درخواستهای مرتبط با نوزادان همواره از دیگر گروههای سنی بیشتر است. خانوادهها با تمایل به ایجاد یک خانواده کامل، به طریقی که فرزند خود را از ابتدای زندگی به خانواده خود متصل میدانند، ممکن است
در این راستا به پنهانکاری در مورد نیازمندیها و ترکیب خون خود بپردازند. این رفتار، اگرچه در کوتاهمدت ممکن است به آنان احساس رضایت بخشد، اما در طولانیمدت میتواند تبعات سنگینی را به دنبال داشته باشد.
جالب است بدانیم که در دسته نوزادان، بیشترین تقاضاها مرتبط با نوزادان دختر است. این مسئله به وضوح نشاندهنده تمایل بسیاری از خانوادهها به داشتن یک فرزند دختر سالم و فعال است.
بنابراین، مدت زمان انتظار برای به سرپرستیگرفتن یک نوزاد دختر، به دلیل فراوانی درخواستها، طولانیتر از نوزادان پسر و یا کودکان دیگر است.
با این وجود، اگر خانواده انتخاب کنند که یک کودک دختر با سن بیشتر را به فرزندخواندگی بگیرند، مدت انتظار آنان نسبت به کودکان پسر با سن مشابه تقریباً برابر است. در اینجا مشخص میشود که الگوی انتخابی خانوادهها، علاوه بر جنسیت، بر اساس سن نیز تاثیرگذار است.
در پایان این توضیحات، مهم است به این نکته اشاره کنیم که کودکان پسر با سن بالاتر به عنوان آخرین اولویت در درخواستها قرار دارند.
این امر ممکن است ناشی از تمایل بیشتر خانوادهها به داشتن یک نوزاد دختر یا کودکان با سن کمتر باشد. بنابراین، در مجموع، ترتیب اولویت در درخواستهای فرزندخواندگی، از نوزاد دختر به کودک پسر با سن بالاتر تغییر میکند.
در صورتی که جنسیت برای افراد حائز اهمیت نباشد یا صفات خاص جسمی برای فرزندی که به فرزندخواندگی خواهند گرفت وجود داشته باشد، مثلا با بیماریها و ناتوانیهای خاص جسمی مواجه باشد، میتوان گفت که مدت انتظار برای آنان به نسبت دیگر دستهها کوتاهتر است و حتی امکان دارد کل پروسه در زیر ۶ ماه صورت پذیرد.
نکات مهم مراقبت و به سرپرستیگرفتن از کودکان
در این راستا، مراقبت و به سرپرستیگرفتن از کودکان تا سن ۱۶ سالگی در قالب فرزندخواندگی، موارد خاصی را مستلزم میکند که باید به دقت مورد توجه قرار گیرد. برای این منظور، افراد باید شرایط قانونی را که برای این گروه از کودکان تعیین شده است، رعایت کنند.
یکی از شروط اساسی، عدم وجود سرنخی از پدر، مادر، یا جد پدری کودک است یا اگر بدانند که آنان چه کسانی هستند، هیچکدام از آنها در قید حیات نباشند. این امر به منظور جلوگیری از هرگونه اختلاف در حقوق و صلاحیتهای قانونی مرتبط با فرزندخواندگی است.
برای کودکان و نوجوانانی که به حکم دادگاه سرپرستیشان به بهزیستی محول شده است، طرح گرفتن طفل مرتبط با شرایطی است که پدر، مادر یا جد پدری ظرف دو سال از تاریخ حکم، برای نگهداری از کودک حاضر نشوند.
این دوره زمانی به منظور اطمینان از امکان یافتن خانه جایگزین برای کودکان است که به سبب شرایط خاص به سرپرستی بهزیستی سپرده شدهاند.
در پایان، یکی از شرایط پایانی برای این فرایند این است که هیچکدام از پدر، مادر یا جد پدری نباید صلاحیت نگهداری از کودک را داشته باشند.
این مسئله نشان دهنده اهمیت ویژه اطلاعات و شرایط افراد مشمول فرزندخواندگی است تا از سوءاستفاده یا احتمال ایجاد مشکلات بیشتر در آینده جلوگیری شود.
برای به سرپرستگرفتن فرزند، اولویت با کدام دسته از افراد است؟
بر اساس قوانین مربوط به فرزندخواندگی، گروههای خاصی از افراد شایستهاند که میتوانند سرپرستی یک کودک بیخانواده را بر عهده بگیرند. این گروهها به شرح زیر هستند:
زوجین نابارور
اولین گروه از افراد که شایسته گرفتن سرپرستی یک کودک هستند، زوجین نابارور هستند. آمارها نشان میدهد که از بین زوجینی که هر ساله ازدواج میکنند، ۲۵ درصد از آنان زوجین نابارور هستند.
این زوجین ممکن است به دلایل مختلفی نظیر عدم تاثیربخشی درمانها یا عدم توانایی مالی برای پیگیری درمانهای ناباروری، تصمیم به فرزندخواندگی گرفته و خواهند گرفت.
معیارهای اجتماعی
بر اساس معیارهای اجتماعی، زوجین باید حداقل ۵ سال از تاریخ ازدواج گذشته باشند و هنوز موفق به فرزندآوری نشده باشند. حداقل یکی از زن یا شوهر باید بالاتر از ۳۰ سال باشد.در صورتی که زوجین هنوز به سالگرد پنج سالگی ازدواج خود نرسیدهاند ولی امکان بارداری برای آنان به هیچ وجه ممکن نیست و قطعی است که این اتفاق رخ نخواهد داد، با تشخیص پزشکی قانونی ممکن است این زوجین نیز شایسته گرفتن سرپرستی کودکان و نوجوانان شوند.
در نهایت، این شرایط و معیارها به دقت تعیین شدهاند تا افراد مناسبی که میتوانند مسئولیت سرپرستی یک کودک را بپذیرند، انتخاب شوند و بر اساس اصول اجتماعی و قانونی، حقوق و خواستههای کودکان بیخانواده حفظ شود.
قانون فرزندخواندگی در جمهوری اسلامی ایران
در جمهوری اسلامی ایران، قانون فرزندخواندگی به منظور تضمین حقوق و بهترین شرایط برای کودکان بیخانواده تنظیم شده است. این قانون، افرادی که تمایل به فرزندخواندگی دارند را تحت مجموعهای از مقررات و شرایط قرار میدهد.
در ادامه، اولویتها و شرایط مهم تعیینکننده این قانون بررسی میشود:
زوجین نابارور
همانگونه که اشاره د، اولین گروه از افرادی که میتوانند به عنوان سرپرست فرزندان بیخانواده اقدام کنند، زوجین نابارور هستند.
این زوجین که با ناتوانی در فرزندآوری مواجه هستند، میتوانند برای گرفتن سرپرستی از کودکان دختر با سن دو سال به بالا اقدام کنند. این مقررات با هدف فراهم کردن فرصت برای کودکان بیخانواده و همچنین حمایت از زوجین نابارور در مسیر فرزندپروری تعیین شدهاند.زنان و دختران مجرد
اولویت دوم درخصوص سرپرستی کودکان بیخانواده به زنان و دختران مجرد تعلق دارد که حداقل سن آنها ۳۰ سال باشد.این گروه که به آنان سرپرست منحصر نیز میگویند، میتوانند تنها برای کودکان دختر با سن دو سال به بالا سرپرستی بگیرند. برای این گروه، پذیرش سرپرستی نوزادان یا پسران حتی اگر بالای دو سال باشند ممکن نیست.
زوجین دارای فرزند
آخرین اولویت برای گرفتن سرپرستی کودکان بیخانواده به زوجینی تعلق دارد که فرزند دیگری دارند و میخواهند فرزند دیگری را نیز به سرپرستی بگیرند.
شرط اساسی برای این گروه نیز مشابه دو گروه قبلی است؛ یعنی حداقل یکی از زوجین باید به سن ۳۰ سال تمام شمسی رسیده باشد.
مراحل پس از گرفتن سرپرستی
- در صورتی که زنان مجرد بالای ۳۰ سال بعد از گرفتن سرپرستی دختران خود، تصمیم به ازدواج بگیرند، باید ابتدا مشخصات همسرشان را به دادگاه ارائه دهند.
- سپس، پس از بررسیهای لازم، ممکن است زن و مرد تصمیم به سرپرستی مشترک دختر خود بگیرند یا سرپرستی فسخ خواهد شد.
- این مقررات و شرایط به منظور ارتقاء حقوق کودکان و تضمین شرایط مطلوب برای زنان و مردانی که تصمیم به فرزندخواندگی دارند، تدوین شدهاند.
سرپرستی کودکان تحت سازمان بهزیستی در شرایط خاص
در شرایطی که کودک یا نوجوانی به سرپرستی سازمان بهزیستی درآمده و هیچ آشنا یا اقوامی ندارد، مقررات خاصی در قانون فرزندخواندگی در جمهوری اسلامی ایران تعیین شده است.
این مقررات به منظور تضمین بهترین شرایط برای کودکان بیخانواده و ارائه حقوق و مسئولیتهای متعادل به افرادی که تمایل به فرزندخواندگی دارند، اجرا میشود.
در این زمینه، اهمیت بخشی از مقررات متعلق به سرپرستی کودکان تحت سازمان بهزیستی را بررسی مینماییم:
آشنایان و اقوام
در صورتی که کودک تحت سرپرستی سازمان بهزیستی باشد و آشنایان یا اقوام خود به عنوان سرپرست کودک متقاضی شوند، حتی اگر شرایط سنی و دیگر فاکتورها مطابقت نداشته باشد، دادگاه مختصرا میتواند تصمیم به سپردن کودک به آشنایان یا اقوام بگیرد.
این اقدام به منظور حفظ و تقویت ارتباطات خانوادگی و اجتماعی کودک صورت میگیرد.
حمایت از زوجین مجرد
از آن جایی که مقررات فرزندخواندگی در شرایط خاص، به مردان مجرد برای گرفتن سرپرستی کودکان فرصت نمیدهد، آنها میتوانند به عنوان حامی مالی و پشتیبانی به کودکان یا نوجوانان تحت سازمان بهزیستی بپیوندند.
این مردان مجرد ممکن است بهعنوان حامیان مالی و اجتماعی در پشتیبانی از رشد و توسعه کودکان در محیط بهزیستی سهم داشته باشند.
محدودیتهای سنی برای مردان مجرد
متاسفانه، بر اساس قوانین فرزندخواندگی در جمهوری اسلامی ایران، مردان مجرد در هر سن و با هر شرایطی مجاز به گرفتن سرپرستی یک کودک نهستند.
این محدودیت به منظور اطمینان از ارائه زندگی استوار و پایدار به کودکان تحت سازمان بهزیستی اعمال شده است. آنها فقط میتوانند نقش حامیان مالی و اجتماعی را به عهده بگیرند.
با توجه به توضیحات ارائه شده، این قوانین و مقررات از یک سو حقوق و مسئولیتهای کودکان بیخانواده را تضمین کرده و از سوی دیگر افراد متقاضی را محدود کرده تا به بهترین شکل ممکن برای رشد و توسعه کودکان تحت سرپرستی بهزیستی اقدام شود.
شرایط لازم برای سرپرستان در فرآیند فرزندخواندگی
در راستای تعیین شرایط لازم برای افرادی که تمایل به فرزندخواندگی دارند، به منظور حفظ حقوق و بهترین شرایط برای کودکان بیخانواده، شرایط زیر برای سرپرستان تعیین شده است.
این شرایط به منظور اطمینان از سلامت فیزیکی و روانی سرپرستان، امکان مدیریت امور مالی و اجتماعی به بهترین شکل، و همچنین اطمینان از ارائه یک محیط سالم و پایدار برای کودکان هستند.
اهلیت کامل و عدم محجوریت
سرپرستان باید اهلیت کامل داشته باشند، به این معنا که تحت هیچ محدودیت قانونی نباشند و بتوانند به امور مالی و غیرمالی خود به صورت مستقل و به نحو احسن اقدام کنند. این شرط با هدف جلوگیری از انتخاب افراد محجور یا ناتوان در مدیریت زندگی فرزند خوانده شده است.
عدم اعتیاد به مواد مخدر و الکل
سرپرستان نباید هیچگونه اعتیادی به مواد مخدر و مشروبات الکلی داشته باشند و جواب تست اعتیاد آنها باید منفی باشد. این شرط به منظور ایجاد یک محیط سالم و آزاد از عوامل مخرب در زندگی کودکان است.
عدم محدودیت کیفری
سرپرستان نباید هیچ محدودیت کیفری و جوابیهای از سوی دادگاه داشته باشند و باید گواهی عدم سوپیشنیه را در اختیار داشته باشند. این شرط با هدف ایجاد اطمینان از عدم داشتن سوابق جنایی و محدودیتهای قانونی برای سرپرستان تعیین شده است.
سلامت فیزیکی و روانی
سرپرستان باید دارای سلامت کامل فیزیکی و روانی باشند و نباید نشانهای از بیماریهای واگیردار یا صعبالعلاج داشته باشند. این شرط با هدف ارتقاء سلامت کودکان و جلوگیری از انتقال بیماریها تعیین شده است.
صلاحیت اخلاقی
سرپرستان باید دارای صلاحیت اخلاقی باشند که توسط تحقیقات محلی مشخص میشود. این شرط به منظور اطمینان از ارتباط مثبت و سازنده با کودکان و اهمیت اخلاقی در فرآیند فرزندخواندگی است.
اعتقاد به یکی از چهار دین
سرپرستان باید اعتقاد به یکی از چهار دین اسلام، زرتشتی، کلیمی و مسیحیت داشته باشند. این شرط با هدف ارتقاء ارتباط کودک با ارزشهای دینی و فرهنگی تعیین شده است.
تمکن مالی
مهمترین شرط برای سرپرستان، داشتن تمکن مالی در راستای فراهم کردن یک زندگی معقول برای کودک است. این شرط با هدف ایجاد یک محیط پایدار و مالی مناسب برای رشد و توسعه کودکان تحت سرپرستی تعیین شده است.
با توجه به این شرایط، تدوین و اجرای فرآیند فرزندخواندگی با بهترین وضع صورت خواهد گرفت.
مدارک مورد نیاز برای درخواست فرزندخواندگی
برای افرادی که تصمیم به درخواست فرزندخواندگی دارند و دارای صلاحیت قانونی مرتبط با این فرآیند هستند، تهیه و ارائه مدارک زیر الزامی است:
تصویر کلیه صفحات شناسنامه ایرانی متقاضیان
این مدرک اساسی، اطلاعات شناسایی فرد را شامل میشود و باید تمام صفحات آن به صورت واضح ارائه شود.
تصویر کارت ملی متقاضیان
کارت ملی، دیگر مدرک اساسی شناسایی افراد است که باید با دقت تمام صفحات آن تصویر گرفته شود.
تصویر کارت پایان خدمت یا کارت معافیت از خدمت (برای آقایان)
در صورتی که متقاضی مرد باشد، تصویر کارت پایان خدمت یا کارت معافیت از خدمت مورد نیاز است.
تصویر سند ازدواج زوجین متقاضی
اطلاعات مربوط به ازدواج زوجین باید با ارائه تصویر سند ازدواج به دقت ثبت شود.
تصویر آخرین مدرک تحصیلی متقاضیان
مدرک تحصیلی آخرین مرحله تحصیلی متقاضیان باید به صورت واضح تصویر گرفته شود.
تصویر سند مالکیت یا مبایعهنامه منزل یا اجارهنامه
در صورتی که متقاضیان مالک یا مستأجر منزل هستند، مدرک مالکیت یا اجارهنامه مورد نیاز است.
اصل یا تصویر گواهی مربوط اشتغال به کار یا تعیین میزان تقریبی درآمد متقاضیان
مدارکی نظیر حکم کارگزینی، فیش حقوقی، پروانه کسب و غیره برای اثبات وضعیت شغلی و درآمد متقاضیان مورد نظر است.
تصویر مدارک بیمه پایه اجتماعی
اطلاعات مرتبط با بیمه پایه اجتماعی باید با ارائه تصویر مدارک مربوط به این بخش تثبیت شود.
اصل گواهی پزشک متخصص زنان و زایمان و گواهی پزشکی قانونی
این مدارک لازم است برای زوجین فاقد فرزندی که پنج سال از ازدواج آنان نگذشته باشد و میخواهند از اولویت اول برخوردار شوند. گواهی پزشک مختص زنان و زایمان و گواهی پزشکی قانونی برای اثبات عدم امکان بچهدار شدن متقاضیان مورد نیاز است.
اصل یا تصویر گواهی مربوط به شرایط اخلاقی
- این مدرک با هدف بررسی صلاحیت اخلاقی سرپرستان
- مصداق آن بر فرآیند فرزندخواندگی ارائه میشود.
اعتقاد به یکی از چهار دین اسلام، زرتشتی، کلیمی و مسیحیت
سرپرستان باید اعتقاد به یکی از چهار دین اسلام، زرتشتی، کلیمی یا مسیحیت داشته باشند. این مدرک با هدف حفظ ارتباط کودک با ارزشهای دینی و فرهنگی تعیین شده است.
به علاوه، تمام مدارک فوق باید به تایید بهزیستی برسد.
سرپرستیگرفتن دو کودک و تقاضای سرپرستی مجدد
درخواست و فرآیند سرپرستیگرفتن بیش از یک کودک امری پیچیده است که در شرایط خاص و با مراعات موارد مشخصی قابل انجام است.
این موارد باعث میشوند که هر کودک نیاز به یک تقاضانامه جداگانه داشته باشد و پروسه سرپرستی آنها به صورت متفاوت و همزمان با یکدیگر نخواهد بود، به جز در موارد خاصی که به سرپرستیگرفتن خواهر و برادران به صورت یکجا اشاره دارد.
برای سرپرستی مجدد هم این مسئله دارای شرایط خاصی است. ابتدا باید حداقل دو سال از تاریخ گرفتن سرپرستی کودک اول گذشته باشد.
همچنین، درخواستدهنده باید از لیست انتظار حداقل دو سال بعد از گرفتن سرپرستی کودک اول خارج شده باشد یا کودکان مورد نظر از نظر سن یا ناتوانی به گونهای باشند که دیگر افراد حاضر به قبول مسئولیت نباشند.
در این فرآیند، تمام مراحل از ابتدا تا انتها برای هر کودک جداگانه طی میشود. علاوه بر این، درخواستدهنده سرپرستی دوم نیز موظف به ارائه اطلاعات و شواهدی از وضعیت فرزند اول خود میشود تا تصمیمگیری مناسب و با اطلاعات کامل انجام شود.
این رویکرد این اطمینان را میدهد که هر فرزند به نحو احسن ممکن پشتیبانی و مراقبت شود و موجب حفظ حقوق و بهترین شرایط برای آنها میشود.
سرپرستی کودکان از سوی ایرانیان مقیم خارج از کشور
یکی از تغییرات مهم در حوزه قانون فرزندخواندگی، امکان فراهم آمدن فرصت برای زوجین یا زنان مجرد ایرانی مقیم خارج از کشور برای انتخاب سرپرستی به عنوان والدین است. این امکان به آنها این اختیار را میدهد که با ارائه درخواست فرزندخواندگی، کودکی را به عنوان فرزند خود انتخاب کنند.
در صورت عدم توانمندی یا تمایل به انتخاب کودک از استان مقیم، این امکان به آنها داده شده است که استان تهران به عنوان استانی با تعداد بیشتری از کودکان، در این فرآیند تصمیمگیری نهایی را داشته باشد.
برای زوجین و زنان مجرد که خارج از کشور زندگی میکنند، تمام مدارک و شرایط مورد نیاز باید توسط آنها تحقق یابد، با این تفاوت که ترجمه رسمی مدارک و نقش کنسولگری در این فرآیند الزامی است.
پس از مصاحبه و بررسیهای اولیه، کودک به صورت آزمایشی به متقاضیان سپرده میشود. این آزمایشی که مدت ۶ ماه به طول میانجامد، فرصتی است تا آنان حتی بتوانند با کودک کشور را ترک کنند.
در صورت پذیرش نهایی، پس از اتمام این دوره، کودک به عنوان فرزند این زوج یا زن مجرد تحویل داده خواهد شد. این فرآیند مشخص و طبقهبندی شده، به این اطمینان میافزاید که هر فرزندی به بهترین شکل ممکن مراقبت و پشتیبانی خواهد شد.
وضعیت ارث در فرزندخواندگی
در صورتی که یک خانواده فرزندی را به سرپرستی گرفته و وارد فرآیند فرزندخواندگی شده باشد، حقوق پدر و مادر واقعی فرزند به سرپرستی گرفته شده در تمام جنبهها جز در زمینه ارث تاثیرگذار است.
این بدان معناست که در زمینه ارث، وضعیت تفاوت دارد و ارث به طور معمول به فرزندان واقعی تعلق میگیرد و بر روی فرزندان به سرپرستی گرفته شده انتقال نمییابد.
در چنین شرایطی، راهکارهای قانونی دیگری برای ایجاد تضمینات مالی برای فرزند به سرپرستی گرفته شده در نظر گرفته میشود.
این راهکارها شامل صلح اموال، بیمه عمر، حساب پسانداز، و سایر ابزارهای مالی است که میتواند به عنوان جایگزین ارث عمل کند. به عبارت دیگر، حضور یا عدم حضور نام فرزند به سرپرستی گرفته شده در شناسنامه او تأثیری بر وضعیت ارث نخواهد داشت.
بهعنوان مثال، در موارد مرتبط با محرمیت، مرخصی مادران، ولایت پدر بر فرزند، و دیگر موارد مشابه، وضعیت نسبت به فرزند به سرپرستی گرفته شده همچنان با توجه به مقررات قانونی خاص خود خواهد بود و روابط والدین با فرزندان خونی ایجاد میشود.
خدمات مشاوره حقوقی فرزندخواندگی
بنیاد وکلا با افتخار اعلام میکند که خدمات مشاوره حقوقی فرزندخواندگی را به صورت ۲۴ ساعته و به صورت آنلاین و تلفنی ارائه میدهد.
در این محیط پویا و پاسخگو، تیم متخصص وکلا با تجربه در زمینه فرزندخواندگی آماده است تا شما را در مسائل حقوقی مرتبط با فرزندانتان راهنمایی نماید.
وکیلان ما، به عنوان متخصصان حازق، با اخلاق حرفهای و درک عمیق از مسائل حقوقی، به پاسخگویی به تمام سوالات شما در حوزه فرزندخواندگی میپردازند. با امکان مشاوره حقوقی آنلاین و تلفنی، تیم ما در تمامی زمانها آماده به ارائه خدمات حقوقی به شما است.