برای ملاقات فرزندم چه باید بکنم؟

سلام
هیچ کس نمی تواند پدر یا مادر را از ملاقات با فرزندش منع کند این ارتباطی دایمی و ابدی است
ز نظر قانون مدنی ایران زمان بلوغ برای دختر ۹ سال تمام قمری است . با رسیدن طفل به سن بلوغ ، او از حضانت خارج می شود و خودش می تواند انتخاب کند ، دختران پس از ۹ سالگی می توانند خودشان زندگی با هر کدام از والدین را انتخاب کنند . اما پس از رسیدن به سن بلوغ ، حتی اگر فرزندان نزد مادرشان باشند و نتوانند استقلال مالی داشته باشند ، پدر موظف به پرداخت نفقه آنها است .

در رویه قضایی چنین است که گفته می شود دختر بعد از ۹ سال و پسر بعد از ۱۵ سال قمری از دایره حضانت خارج است و به تعبیر حقوقی این که بحث کنیم بعد از این سال ها حضانت با پدر است یا مادر سالبه به انتفاد موضوع است و در این خصوص دادگاه خانواده ورود پیدا نمی کنند و اظهار می کنند خود فرزند می تواند انتخاب کند که با پدر یا مادر زندگی کند. پس این امر در اختیار دختر شما است که با چه کسی زدگی کند ولی در هر حال امور مالی او با پدر بزرگوارشان می باشد. به نظر دستور ملاقات نیز با توجه به رفع حضانت محل تردید باشد.

تکمیل عرایض
لزوم ملاقات محسوس بوده مضافا اینکه در همین راستا رای شعبه ۸ دیوان عالی کشورچنین مقرر کرده است: در حضانت دختر بعد از هفت سالگی به لحاظ جنسیت، نزدیک بودن به سن بلوغ و احتیاج به مراقبت های ویژه که فقط
از طرف مادر ممکن و میسر خواهد بود مادر در الویت است. (این نکته ی مهمی است که اخیرا دادگاه های خانواده نیز به آن توجه زیادی نشان می دهند)

با سلام
با توحه به ماده ۴۵ قانون حمایت خانواده
رعایت غبطه و مصلحت کودکان و نوجوانان در کلیه تصمیمات دادگاهها و مقامات اجرائی الزامی است
لذا هرچند دختر شما خارح از سن حضانت است ولیکن با توجه به ماده قانونی مذکور لزوم ملاقات محسمس اس

ملاقات ارتباطی با حضانت و سن ندارد قاضی میتواند در راستای رعایت مصلحت طفل دستور موقت برای ملاقات بدهد و یا ترتیب و زمان آنرا تغییر دهد