آیا مایل هستید اعلانات مربوط به گفتگوهای آنلاین خود را روی دستگاه
خود دریافت کنید؟
در پنجره باز شده روی دکمه Allow کلیک کنید...
لطفاً اتصال اینترنت خود را بررسی کنید.
تلفن تماس:
شما میتوانید درخواست ارزیابی حقوقی خود را بطور مستقیم برای ارسال کنید و در کوتاهترین زمان ممکن از ایشان پاسخ
بگیرید.
لطفا دقت داشته باشید، شما در هر روز تنها
میتوانید ۳
درخواست ارزیابی حقوقی رایگان ویا ارتباط مستقیم با متخصص ثبت نمایید.
همچنین دقت داشته باشید درصورت عدم انتخاب متخصص، پیام شما برای تمامی متخصصان ارسال شده و ایشان
می توانند ارزیابی خود را از درخواست شما مطرح نمایند.
قانون واقعی و ماده حضانت فرزند پسر وقتی زندگی مشترک در جریان میباشد ولی زن در منزل پدرش زندگی میکند ولی طلاق نگرفته اند ولی زن و شوهر زندگی مشترک ندارند ولی مرد جهت تمکین وسایل را آماده کرده و اساس البیت مهیاست ولی زن در منزل پدرش زندگی میکند آیا میتواند حضانت فرزند پسر را مدعی بشود براساس چه مداه و قانونی
ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی سابق در صورتی که پدر و مادر زندگی مشترکی نداشتند، فرزند پسر تا ۲ سالگی و فرزند دختر تا ۷ سالگی نزد مادر می ماند و پس از آن پدر می توانست فرزند را از مادر تحویل بگیرد. البته دختر در صورت رسیدن به سن ۹ سالگی و پسر در صورت رسیدن به سن ۱۵ سالگی از حضانت خارج شده و شخصا تصمیم می گیرند که در نزد کدامیک از والدین خود یا حتی شخص ثالثی از بستگان خود زندگی نمایند.
در سال ۱۳۷۶ و در مجلس پنجم در ماده ۱۱۷۳ قانون مدنی اصلاحیه ای صورت گرفت که اگر مادر می توانست عدم صلاحیت پدر را از نظر اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، قمار، فساد اخلاق خواسته خود نماید. مادر مجبور بود برای گرفتن فرزند از حقوق مسلم خود از جمله مهریه بگذرد یا امتیازی را از دست بدهد تا فرزندش را داشته باشد.
از نظر اجتماعی و فرهنگی مصلحت طفل ایجاب می کند مادر به نحو شایسته فرزند را مورد تربیت و پرورش قرار دهد، چون پدر از نظر روحی و اجتماعی موقعیت این کار را ندارد. مادرامانت دار مناسبی برای حفظ و نگهداری این ودیعه الهی است و هم پس از تولد تا زمان حیات خویش حامی و پناه فرزند است و از هیچ ایثاری در رشد و کمال او دریغ ندارد.
حضرت امام (ره) در استفتای قضات دادگاه مدنی خاص در سال ۱۳۶۳ اعلام فرموده بودند که اگر جدا نمودن فرزند از مادر موجب به وجود آمدن عسر و حرج برای مادر یا فرزند از نظر روحی شود، دادگاه ها نباید فرزند را از مادر جدا نمایند.
اصلاح ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی توسط مجلس شورای اسلامی و تایید نهایی از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام حضانت فرزندان چه پسر و چه دختر تا ۷ سالگی به عهده مادر پس از آن نیز حضانت باید به پدر واگذار شود، صلاحدید دادگاه با رعایت مصلحت طفل لازم است و ممکن است دادگاه پس از آن نیز فرزند را به پدر واگذار ننماید موفق باشید
باسلام
حضانت طفل تا اتمام ۷ سالگی با مادر است اما زمانی که طلاق گرفته باشند و از هم جدا زندگی نمایند اما چون شما متارکه ننموده اید لذا زوجه موظف به تمکین و زندگی در منزل مشترک نماید مگر اینکه سر موضوع حضانت طفل و یا زندگی مجزا با زوج به تفاهم رسیده باشند