چگونه قانون به من اجازه راحت زندگی کردن و دور شدن از این خانواده برای همیشه را میدهد؟
پسری هستم ۲۹ ساله و مجرد . پدر و مادرم بیماری زمینه ای دارند و توی خانواده ی ما فرهنگی وجود دارد که اگه پسر تا سن ۲۸ سالگی ازدواج نکند خواهر و برادر ها برای سر زدن به خانه پدر و مادر نمی روند و هرجا آن برادر را ببینند توهین و تحقیر میکنند چه در جمع چه در خلوت و بعضی مواقع در پاسخ به تحقیر هایشان باعث عصبانیت بیشتر حدشان و کتک زدن میکنند بنده شاهدی ندارم برای اثبات حرف هایم ولی آنها به خاطر نفوذ بیشتر اندازه در فامیل به دروغ شاهدانی را دارن جرم من این است که تمایل ندارم ازدواج با انتخاب آنها صورت گیرد برای همین خاطر از پدر و مادرم دور شدم . و پدر و مادر من طرفدار آنها هستند به خاطر ترس بیش از اندازه از خواهر و برادر هایم . تا به حال یکبار به دانشگاه و دوبار به محل کار من آماده آمد و ابرو منو ریختند و تهمت هایی مثل اذیت کردن پدر و مادر ، سر نزدن به پدر و مادر را به من نسبت دادن اند جالب این است که خودشان هم با همین شیوه ازدواج کردن برای همین ادامه میدهند دوم اگه شکایت کنم و شاهدی نداشته باشم برای شهادت ولی آنها شاهد هابی از روی نفوذ خودشان در اطراف داشته باشند آیا من مقصر شناخته میشوند؟ لطفا پاسخ شفاف و روشنی به من بدهید بنده میتونم صداشون را ضبط کنم آیا خود این مدرک نیست؟
