آیا دادگاه مصلحت فرزند را در نظر میگیرد یا به زور فرزند را از مادر به پدرش میدهند؟
با سلام و وقت بخیر.
مدت ۴ ساله بصورت غیابی از همسرم جدا شدم و دختری به سن قمری ۸ سال کامل دارم. حال پدرش در مدت این سالها با دخترش بغیر از ۶ تا ۹ماهگی ملاقاتی نداشته و بجهت اینکه ایشان را بعد از سالها از بابت نفقه خودم و دخترم و مهریه بازداشت نمودیم، ایشان بعد از پرداخت پیش قسط مهریه و نفقه من و فرزندم از زندان آزاد شدن. بنده مجدد درخواست افزایش نفقه دادم که ایشان درخواست لغو و حضانت فرزندش را داد.
حال سوالم این است:
۱_در دادگاه، رای حضانت داده شد، به رای بدوی اکتفا میکنن یا رای قطعی؟؟ مثلا در رای بدوی اگر گفتن حضانت فرزند به عهده پدرشه، پدر میتونه بچه رو ببره با باید منتظر رای قطعی موند؟؟
۲_آیا من میتونم با مدارکی از قبیل نامه عدم ملاقات پدر با فرزندش در این ۸ سال از کلانتری محل ملاقات، با توجه به اینکه پدر درخواست ملاقات داده بود ولی به ملاقات فرزندش نمی اومد__و یا نامه پزشک قانونی بخاطر ضرب و جرح بنده__و یا ازدواج مجددشان __و یا با قید شدن حضانت فرزند در طلاق نامه__و یا پرداخت کردن نفقه من و فرزندش در زندان و در آخر ایشان را از نظر روح و روانی به کمیسیون پزشکی معرفی کنند، عدم کفایت یا لیاقت را از طرف پدرش بگیرم؟؟
۳_بنده در شورا درخواست افرایش نفقه دخترم را داده ام. آیا این پرونده بسته میشود یا روال عادی خود را تا رای حضانت ادامه پیدا میکند؟؟
۴_آیا دادگاه مصلحت فرزند را در نظر میگیرد یا به زور فرزند را از مادر به پدرش میدهند؟؟
با احترام و تشکر از جوابتان.