میتوان به ماده ۵۱۵ قانون دادرسی مدنی مربوط به قرارداد خاص بین طرفین برای خسارت تاخیر تادیه اشاره کرد؟

دورد
خیانت در امانت عناصر قانونی دارد و در این مورد صدق نمی کند لیکن وجه التزام قرار دادی قابل مطالبه می باشد.

در مورد خیانت در امانت، صرف امانت بودن اموال و خودداری از استرداد آن خیانت در امانت تلقی نمی شودوباید سونیت طرف توسط قاضی احراز شود

با سلام
وجه التزام تعیینی صحیح و نافذ است .
خیانت در امانت منتفی می باشد .

اتهام خیانت در امانت در هر امانتی صدق نکرده و در فرض سئوال شما نیز عناصر متشکله جرم وجود ندارد که از همه مهمتر عنصر سوءنیت است . شما با استناد به نوشته مذکور محق به طرح دعوی استرداد کالا میباشید .
در مورد مبلغ خسارت تاخیر تعهد نیز دو دیدگاه در میان قضات وجود دارد . گروهی باستناد ماده ۲۳۰ قانون مدنی معتقد به صدور رای بر مبنای توافق طرفین هستند ولی عده ای دیگر از قضات بر اساس اصل «عدم دارا شدن بلاسبب یکی از طرفین» قائل به صدور حکم محکومیت در خسارات تاخیر غیر متعارف نیستند .

سلام
توافق فی مابین شما در مورد پرداخت خسارت عدم ایفای تعهد یا تاخیر در ایفای تعهد، مطابق قانون الزام آور است. اما در مورد خیانت در امانت، صرف امانت بودن اموال و خودداری از استرداد آن خیانت در امانت تلقی نمی شود و می بایست قصد اضرار یا همان سوء نیت خاص نیز وجود داشته باشد که تشخیص آن با مقام قضائی خواهد بود.

سلام.

احتیاجی نیست به نام جرم خیانت در امانت تاکید می کردید بلکه نوشتن این مطلب که کالاها امانت است و درصورت عدم پرداخت ثمن تا فلان تاریخ، خریدار باید ان را برگرداند،‌‌حکایت از امانتی بودن داشت. ماده ای که در مورد جریمه فوق مدنظر شما بایستی باشد، ماده ۲۳۰ قانون مدنی است : اگر در ضمن معامله شرط شده باشد که در صورت تخلف متخلف مبلغی به عنوان خسارت تادیه نماید حاکم نمی‌تواند او را به بیشتر یا‌ کمتر از آن چه که ملزم شده است محکوم کند. لذا دادگاه نمیتواند به کمتر از مبلغ جریمه شما رای دهد.

شرط خیانت در امانت قابل پذیرش نیست اما در خصوص مبلغ تعیینی برخی محاکم مبلغ را تعدیل میکنند