حضانت فرزندخانواده

سلب حضانت چیست و در چه مواردی اتفاق می افتد؟

حضانت که در عرف به معنای نگهداری، سرپرستی و پرورش دادن یک کودک شناخته می شود، بعد از جدایی یا فوت والدین به یکی از موضوعات مهم و اساسی در میان والدین تبدیل می شود؛ به همین دلیل قانونگذار در موادی از قانون به بحث های مربوط به حضانت فرزندان بعد از طلاق و حضانت در صورت فوت یکی از والدین پرداخته است.

اما در برخی از موارد دیده شده است که اشخاص عهده دار حضانت از صلاحیت لازم برای این امر برخوردار نیستند و حضانت فرزندان توسط این اشخاص همراه با صدمات جسمی و روحی فراوانی برای کودک است؛ به همین دلیل قانونگذار به بحث سلب حضانت از دارنده آن نیز پرداخته و مصادیقی از سلب حضانت بدلیل عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی والدین را پیش بینی نموده است.

نوشته های مشابه

از همین رو در این مقاله به دنبال این هستیم تا ابتدا سلب حضانت از دارنده آن را توضیح داده و در ادامه مصادیق عدم مواظبت و انحطاط اخلاقی والدین را مطرح کنیم.

سلب حضانت از دارنده آن

در ماده ۱۱۷۳ قانون مدنی که در سال ۱۳۷۶ اصلاح شده است، در خصوص سلب حضانت از کسی که حضانت را بر عهده دارد، چنین پیش بینی شده است:

«هرگاه در اثر عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی پدر یا مادری که طفل تحت حضانت اوست، صحت جسمانی و یا تربیت اخلاقی طفل در معرض خطر باشد، محکمه می تواند به تقاضای اقربای طفل یا به تقاضای قیم او یا به تقاضای رئیس حوزه قضایی، هر تصمیمی را که برای حضانت طفل مقتضی بداند، اتخاذ کند».

به موجب این ماده، دادگاه می تواند تحت شرایط مذکور، حضانت طفل را از پدر یا مادری که حضانت را بر عهده دارد سلب نماید.

در ادامه این ماده نیز مصادیقی از عدم مواظبت و انحطاط اخلاقی هر یک از والدین مطرح شده است که در ادامه به این موارد می پردازیم.

مصادیق سلب حضانت از والدین

در قسمت قبل به توضیح مفهوم کلی سلب حضانت از والدین پرداخته شد، با این حال پاسخ به این سوال ضروری است که در چه مواردی و به چه دلایل و جهاتی، می توان حضانت فرزند را از پدر یا مادر سلب کرد؟

در پاسخ به این سوال، قانون مدنی، برخی از مصادیق عدم مواظبت و انحطاط اخلاقی والدین را نام برده است.

بنابراین، در صورت وجود یک یا چند مورد از مصادیق ذکر شده در قانون، قاضی می تواند حکم به سلب حضانت از دارنده آن صادر نماید.

مصادیق عدم مواظبت و انحطاط اخلاقی والدین مطابق ماده ۱۱۷۳ شامل موارد زیر است:

  1. اعتیاد زیان آور به الکل ، مواد مخدر و قمار
  2. اشتهار به فساد اخلاق و فحشا
  3. ابتلاء به بیماری های روانی با تشخیص پزشک قانونی
  4. سوء استفاده از طفل یا اجبار او به ورود در مشاغل ضد اخلاقی مانند فساد و فحشاء ، تکدی گری و قاچاق
  5. تکرار ضرب و جرح خارج از حد متعارف

نکته قابل ذکر در خصوص این ماده این است که مصادیق عدم مواظبت و انحطاط اخلاقی مذکور در این ماده حصری نیستند؛ بلکه قانونگذار از باب نمونه مواردی را بیان کرده است، لذا ممکن است که قاضی موارد دیگری را نیز مشمول این حکم قرار داده و به موجب آن، حکم به سلب حضانت از دارنده آن صادر نماید که ملاک آن، به خطر افتادن مصلحت های کودک است.

در واقع، اینکه چه مواردی از مصادیق عدم مواظبت و یا انحطاط اخلاقی محسوب می شوند با قاضی است، به علاوه اینکه، این قاضی است که تعیین می کند رفتار یا وضعیتی را می توان از جمله دلایل عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی محسوب نمود یا خیر.

میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۱ رای

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا